Njė kohė kur armiqtė e Islamit dėshironin tė sulmonin vendet islame, dėrguan njė vėzhgues tė fshehtė tė shoh gjendjen e muslimanėve dhe tė marrė informata pėr ta.

Derisa ai ishte duke ecur nė njėrėn nga rrugėt e qytetit, i pa dy djelmosha qė kishin nė duar tė tyre shigjeta, njėri nga ata dy ishte ulur dhe qante, iu afrua atij dhe e pyeti se pse po qan. Djaloshi iu pėrgjigj duke qarė: “Unė e kam gabuar cakun…” pastaj ai vazhdoi se qari… Spiuni i tha atij: “Nuk prish punė merre njė shigjetė tjetėr dhe qėlloje cakun!”. Djaloshi pėrgjigjet i hidhėruar: “Armiku mua nuk mė pret derisa ta marrė njė shigjetė tjetėr dhe ta qėlloj”.

Vėzhguesi u kthye te populli i tij dhe u tregoi se ēfarė kishte parė, pastaj kuptuan se nuk ka ardhur koha e pėrshtatshme qė tė sulmohen muslimanėt…

Pasi kaluan disa vite dhe kur gjėrat ndryshuan, armiqtė e Islamit vendosėn prapė t’i sulmojnė muslimanėt. Dėrguan njė vėzhgues tjetėr qė tė sjellė informata rreth gjendjes sė muslimanėve. Kur hyri nė vendin e muslimanėve pa njė tė ri me njė veshje tė ēuditshme tė ulur dhe duke qarė. Iu afrua atij dhe e pyeti pėr shkakun se pse qan? Ai ngriti kokėn dhe iu pėrgjigj me njė zė tė dhimbshėm: “Se e dashura e tij qė ky ia kishte falur zemrėn asaj e kishte lėnė dhe tani ajo po e do dikė tjetėr”, pastaj vazhdoi tė qajė…!!

  U kthye vėzhguesi te populli i tij duke i pėrgėzuar…

Me tė vėrtetė fuqia e umetit islam varet nga pėrmbajtja e tyre pėr librin e Allahut dhe sunetit tė Profetit tė Tij (bekimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi tė!).

Derisa dashuria ėshtė baza e ēdo gjėje, pikėnisja e saj dhe esenca e ēdo lėvizjeje qė e manifeston njeriu pėr kėtė edhe vendi i saj ėshtė zemra e qė zemra ėshtė esenca e njeriut tė mirė ose tė keq, nga kėtu vėrehet rėndėsia e kėsaj ēėshtje dhe domosdoshmėria e tė pėrkushtuarit  dhe  sqarimit tė saj.

Dashuria ėshtė natyrshmėri e njeriut, ajo ėshtė nga veprat e zemrės, prandaj ajo njihet qė nga koha kur ekziston njeriu.

Duke u nisur nga ky fakt edhe Islami kur zbriti i pėrkushtoi rėndėsi kėsaj gjėje dhe e vuri nė binarė tė shėndosha kėtė natyrshmėri tė njeriut, ku e ndėrlidhi qė dashuria e njeriut nė pėrgjithėsi ndaj tė tjerėve tė jetė pėr hir tė Allahut.

Pėr kėtė dashuria ka shumė kuptime, forma dhe lloje:

-   Dashuri e obliguar ose e domosdoshme:  Sikurse Dashuria ndaj Allahut dhe tė Dėrguarit tė tij dhe e asaj qė hyn nė tė si dashuria pėr hir tė Allahut .

-  Dashuri e lejuar si ajo qė ėshtė e natyrshme si dashuria e prindėrve, gruas, fėmijės, familjes, etj.

-  Dashuri e ndaluar (haram) si ta duash sikur Allahun dikė tjetėr. Allahu i Lartėsuar nė Kuran thotė: “E nga njerėzit ka qė nė vend tė Allahut besojnė nė idhuj, qė i duan ato (idhuj) sikurse Allahun …” Bekare, 165.

 Ky lloj i dashurisė ėshtė shirk dhe quhet  shirku i dashurisė dhe ajo ėshtė disa shkallė qė varet se sa ėshtė i lidhur ai me atė tė dashur qė e adhuron sikur Allahun.

Pėrktheu: Alaudin Abazi