Pyeta tė afėrmit tė mė tregonin rreth tė dashurve:

-Ēfarė kanė bėrė?

- Njerėzit bėhen kufomė njė ditė dhe largohen.

-Ku t’i kėrkoj? Nė cilin vend kanė zbritur?

-Janė nė varreza dhe, pėr Zotin, aty gjetėn atė qė kanė bėrė.

Kėshtu e nisi bisedėn motra ime fytyrėzbehtė, truphollė, por si zakonisht, ajo lexon Kuranin.

Nė qoftė se e kėrkon atė, e gjen nė vendin e faljes, tė pėrkulur (nė ruku), nė sexhde, me duart e ngritura lart drejt qiellit. Kėshtu vepron nė mėngjes, nė mbrėmje, nė mesnatė, as nuk lodhet, as nuk mėrzitet.

Ndėrsa unė, u pėrkushtova leximit tė revistave artistike, librave me histori, shikoja shumė video, derisa u lidha me to e nuk mund tė shkėputesha mė prej tyre. Nuk i kryeja plotėsisht detyrat e mia dhe namazin nuk e kryeja rregullisht. E mbylla videon, pasi pashė filma tė ndryshėm, pėr njė kohė tė gjatė prej tre orėsh.

Ja, ky ėshtė ezani. Zėri vinte nga xhamia qė kishim pranė. Shkova nė shtrat. Ajo po mė thėrriste nga vendi ku falej.

-Urdhėro, ēfarė do Drita?

-Mos fli pėrpara se tė falėsh namazin e sabahut, - tha me njė zė tė mprehtė.

-Ohuuu! S’mbeti shumė kohė pėr tė falur namazin e mėngjesit.

-Ai qė dėgjove ti ishte ezani i parė, - mė thirri me zėrin e saj tė ngrohtė.

Kėshtu ishte ajo, kėshtu, edhe para se tė goditej nga sėmundja e rėndė dhe tė qėndronte e shtrirė nė shtrat.

Eja kėtu afėr meje, o Besa! Kurrė nuk mund ta refuzoja kėrkesėn e saj. E ndjeja pastėrtinė dhe sinqeritetin qė ajo kishte. Padyshim, iu binda .

-Ēfarė dėshiron?

-Ulu!

-Ja u ula, ēfarė do?

Me njė zė tė ėmbėl tingėllues pėrmendi ajetin e Kuranit: “Ēdo njeri do ta shijojė vdekjen dhe shpėrblimet tuaja ju plotėsohen Ditėn e Kiametit.”

Qėndrova nė heshtje. Pastaj mė pyeti:

-A nuk beson tek vdekja? A nuk beson se do tė japėsh llogari pėr ēdo gjė tė vogėl e tė madhe?

-Po, si jo, por Allahu ėshtė Falės e Mėshirues dhe jeta ėshtė e gjatė.

-O motra ime! A nuk ke frikė nga vdekja dhe dėnimet e saj? Shiko Shpresėn, e cila ishte mė e vogėl se ty e vdiq nga njė aksident me makinė, e po kėshtu tjetra… dhe tjetra. Vdekja nuk njeh moshė, nuk mund ta pėrcaktojmė.

-Kam frikė nga errėsira dhe mė frikėsove me vdekjen, si do tė fle tani? - iu pėrgjigja me njė zė tė frikėsuar. Mendoja se ishe dakord tė udhėtoje me ne pėr pushime. U befasova! Zėri i saj u mbyt dhe zemra ime filloi tė dridhej.

-Ndoshta kėtė vit do tė shkoj nė njė udhėtim tė largėt, nė njė vend tjetėr. Ndoshta, o Besa! Jeta ėshtė nė Dorė tė Zotit.

Shpėrtheva nė lot. Mendova pėr sėmundjen e saj tė rėndė. Mjekėt e kishin lajmėruar nė fshehtėsi babanė se ndoshta sėmundja nuk do t’i japė asaj afat tė gjatė. Por, kush ia tregoi asaj kėtė, apo ajo e parandien vetė kėtė gjė?!

-Pse ke rėnė nė mendime? -Zėri i saj erdhi mė i fuqishėm kėtė herė. Mos mendon se kėto po t’i them ngaqė jam e sėmurė? Jo. Ndoshta nuk mund tė jetoj mė shumė se ata qė janė tė shėndetshėm. Po ti, sa do tė jetosh? Ndoshta njėzet vjet, ndoshta dyzet, pastaj ēfarė? Preka dorėn e saj nė errėsirė e ajo u drodh fuqishėm.

S’ka ndryshim se tė gjithė do tė largohemi nga kjo botė, ose pėr nė xhenet ose pėr nė xhehenem. A nuk e ke dėgjuar fjalėn e Allahut: “E kush i shmanget zjarrit e futet nė xhenet ai ka arritur shpėtimin.”

-Natėn e mirė! Nxitova pėr nė shtrat, por ndėrkohė zėri i saj mė kumboi: “Allahu tė drejtoftė! Mos harro namazin!”

Ora tetė e mėngjesit. Dėgjova tė trokitura nė derė. Kjo nuk ėshtė koha ime e zgjimit, tė qara… zėra… ēfarė ka ndodhur! Gjendja e Dritės u keqėsua! Babai ka shkuar me tė nė spital! Tė Allahut jemi e tek Ai do tė kthehemi!

S’ka udhėtim kėtė vit. Ėshtė e shkruar pėr mua, qė tė rri nė shtėpi kėtė vit. Pas njė pritje tė gjatė nė orėn 13⁰⁰… telefonoi babai nga spitali: “Mundeni ta vizitoni Dritėn tani! Ejani shpejt…! Nėna mė tha se  babai foli me zė tė ndryshuar dhe dukej shumė i shqetėsuar. Pardesyja nė dorėn time…! Ku ėshtė shoferi…?! Hipėm me shpejtėsi. Ku ėshtė ajo rrugė tė cilėn kur e bėja mė parė mė dukej e shkurtėr, pse sot ėshtė kaq e gjatė?!  Ku ėshtė rripi i sigurimit, tė cilin e lidhja gjithmonė?!! Sot ai ėshtė bėrė i bezdisshėm.

Nėna qėndronte pranė meje dhe lutej pėr tė. Ajo ishte njė vajzė e drejtė dhe e bindur. Kurrė nuk e shihje atė tė humbiste kohėn kot. Kaluam derėn e jashtme tė spitalit. Njė i sėmurė rėnkonte, njė tjetėr ishte aksidentuar me makinė, i treti i kishte sytė tė perėnduar; nuk di nė i pėrkiste kėsaj bote apo botės tjetėr? Pamje tė ēuditshme! S’i kisha parė ndonjėherė mė parė.

Ngjitėm me shpejtėsi shkallėt. Ajo ndodhet nė dhomėn e reanimacionit.

Do t’ju ēoj tek ajo, - u dėgjua njė zė. Pastaj erdhi infermierja. Ajo ishte njė vajzė e mirė dhe e sjellshme, e cila e qetėsoi nėnėn time duke i thėnė se Drita ėshtė pėrmirėsuar dhe ka dalė nga gjendja e komės nė tė cilėn ndodhej. Atje tej shkruhej: Ndalohet hyrja e mė shumė se njė personi!

Kjo ėshtė dhoma e reanimacionit. Nėpėrmjet dritares sė derės, nė mes tė grupit tė mjekėve, pashė sytė e motrės time, Dritės, tė cilėt mė vėshtronin mua, ndėrkohė qė nėna ime ndodhej pranė saj. Pas dy minutash, nėna, e cila si mbante dot lotėt, doli. Mė lejuan tė hyja tek ajo, me kusht qė tė mos flisja shumė me tė. Dy minuta mjaftojnė pėr ty, - tha infermierja.

-Si je Drita? Ti ishe mirė mbrėmė ē’tė ndodhi? Pasi mbėshteti dorėn tek unė mu pėrgjigj:

-Falėnderoj Zotin, jam mirė.

-Falėnderimi i takon Zotit, por dora jote ėshtė e ftohtė. Qėndroja ulur nė anė tė krevatit dhe preka kėmbėt e saj. Drita i largoi ato nga unė. Mė fal, nėse tė ngushtova!

-Jo. Nė kėtė moment mu kujtua fjala e Allahut: “E kur tė puqet kėrciri me kėrcirin (t’i vėshtirėsohet gjendja) atė ditė shkohet vetėm tek Zoti yt.”

-Lutu pėr mua Besa, ndoshta sė shpejti do tė takoj ditėt e para tė jetės tjetėr. Udhėtimi im ėshtė i largėt e s’mė mbetet vetėm se pak.

Pasi dėgjova fjalėt e saj, njė lot mu shkėput nga syri e fillova tė qaj. Nuk e dija ku isha. Sytė e mi vazhdonin tė lotonin. Babai filloi tė shqetėsohet pėr mua mė shumė sesa pėr Dritėn. Kjo e qarė dhe vetmi nė dhomėn time, ishte e pazakontė. Me perėndimin e diellit kaloi kjo ditė e mėrzitshme. Pėr njė kohė tė gjatė qetėsia mbizotėroi shtėpinė tonė. Tek unė hyri vajza e tezes, vajza e hallės… ngjarje tė shpejta…vizitorė tė shumtė… pėrzierje zėrash… Vetėm diēka mėsova: Drita vdiq. Nuk dallova kush erdhi dhe as ēfarė thanė. O Zot! Ku jam dhe ēfarė po ndodh?! Nuk mundesha as tė qaja. Pastaj mė thanė se babai kishte marrė dorėn time pėr t’i dhėnė motrės lamtumirėn e fundit. E putha atė. Nuk mund tė kujtoj veēse njė gjė. Kur e vėshtrova atė, ajo ishte e qetė nė shtratin e vdekjes. Kujtova ajetin qė ajo ma kishte thėnė: “E kur tė puqet kėrciri me kėrcirin (t’i vėshtirėsohet gjendja) atė ditė shkohet vetėm tek Zoti yt.”

Nuk e dija se do tė kthehesha pikėrisht kėtė mbrėmje tek vendi ku ajo falej. Ndėrkohė kujtova atė qė qėndroi bashkė me mua nė mitrėn e nėnės (ne ishim binjake). Kujtova atė qė mė shoqėronte dhe merrte pjesė nė mėrzitjen time. Kush mė thirri mua drejt udhėzimit? Kush i bėnte lotėt e saj tė rridhnin netėve tė gjata, ndėrsa mė tregonte mua pėr vdekjen dhe gjykimin. Zoti ėshtė Ndihmuesi! Kjo ėshtė nata e saj e parė nė varr. O Zoti ynė, mėshiroje atė dhe ndriēoja asaj varrin! Ky ėshtė Kurani i saj, kjo ėshtė sexhdeja e saj, kjo ėshtė … dhe kjo ėshtė! Ndėrsa ky ėshtė fustani ngjyrė rozė, tė cilin mė kishte thėnė se do ta ruante pėr martesėn time. Kujtova dhe qava pėr ditėt e mia tė humbura. Qava pa ndėrprerė dhe luta Zotin tė mė mėshirojė, tė pranojė pendimin tim dhe tė mė falė !

Luta All-Allahun, ashtu siē dėshironte ajo, qė ajo tė jetė e sigurt nė varrin e saj.

Papritur pyeta veten: Po sikur e vdekura tė isha unė? Cili do tė ishte pėrfundimi im?

Zoti ėshtė i Madh! Zoti ėshtė i Madh!

Ky ėshtė ezani i mėngjesit, i cili u ngrit nė kulmin e tij. Kėtė herė nuk do tė shmangem prej tij. Ndjeva siguri dhe qetėsi dhe pėrsėritja fjalėt qė thoshte myezini. Mora rrobat e mia dhe u ngrita pėr tė falur namazin e mėngjesit. Fala namazin nafile, ashtu siē e falte motra ime, dhe ishte ky ishte namazi i saj i fundit.

Pėrshtatje nga arabishtja

07.07.2006