Para disa viteve  njė imam i xhamisė  u shpėrngul nė qytetin e Londrės nė Britani. Ai gjithmonė e kishte zakon tė udhėtonte me autobus prej shtėpisė sė vet deri nė qytet.

Disa javė pas shpėrnguljes gjatė udhėtimit tė tij, shpesh i binte tė udhėtonte me tė njejtin autobus dhe me tė njejtin shofer.

Njė ditė prej ditėsh pagoi biletėn e autobusit dhe u ul, kur pa se shoferi ia kishte kthyer 20 pensė ma tepėr se sa duhet.

Mendoi imami nė vetėn e tij qė t’ia kthejė kėto para, sepse nuk ėshtė e drejta i tij. Pastaj njė moment tjetėr mendoi dhe tha: “Harroje kėtė ēėshtje! Kjo ėshtė njė shumė e vogėl dhe nuk i  intereson askujt. Pastaj, firma e autobusit nuk humb asgjė nėse i mungon  kjo shumė parash. Atėherė do t’i marr kėto pare pėr vete dhe do t’i llogaris tė blej njė  dhuratė pėr vete.”- dhe mė pas heshti.

Autobusi u ndal nė stacionin tė cilin dėshiroi imami. Por, para se tė dalė prej derės, u ndal njė moment e zgjati dorėn  dheia ktheu shoferit paratė duke i thėnė: “Urdhėro kėto 20 pensė, m’i dhe tepėr kur e pagova  biletėn.  Ato janė tė tuat.”

Shoferi e mori  kėtė shumė dhe filloi tė qeshė duke thėnė: “A nuk je imam i ri nė kėtė vend? Kam menduar disa herė qė tė vij nė xhaminė tuaj dhe tė  bėj ibadet aty. Ta kam dhėnė kėtė tepricė me qėllim qė tė shoh se si do tė jetė  veprimi yt.

Kur imami doli prej autobusit ndeu njė dobėsim nė kėmbėt e tij dhe gati sa nuk ra nė tokė prej kėtij qėndrimi. U mbėshtet nė njė shtyllė qė kishte afėr,  i drejtoi sytė nga qielli duke qarė dhe duke thėnė: “O Allahu im!  Desh e shita fenė time pėr 20 pensė.”

Pėrkujtoni vllezėr dhe motra, ndoshta ne nuk i shohim  se sa ndikojnė  sjelljet tona tek njerėzit. Nga njėherė nuk ėshtė vetėm Kurani  tė cilin e lexojnė njerėzit ose vetėm Islami tė cilin e shikon jomuslimani. Pėr kėtė duhet ēdonjėri prej nesh tė jetė shembull dhe  model pėr tė tjerėt, duke qenė gjithmonė tė sinqertė dhe besnik, sepse ne ndoshta nuk  shohim se si njerėzit na pėrcjellin neve nė sjlelljet tona dhe  nė bazė tė saj gjykojnė pėr ne si musliman.

Pėrktheu: Shaban Murati

15.02.2006