Ky burrė e njihte mirė
Zotin e tij, ishte nga Egjipti, doktor nė njė nga
universitetet e kėtij vendi. Njė ditė ai u vizitua dhe shkoi
mė pas nė njė nga vendet europiane, pikėrisht nė Britaninė e
Madhe. Pasi u vizitua atje, mjekėt e lajmėruan se sėmundja e
tij ishte e rrezikshme, ndėrsa zemra e tij ishte e dobėt.
Kėshtu, ata i thanė se duhej qė patjetėr ti nėnshtrohej njė
operacioni tė vėshtirė dhe nuk dihej nė mund tė rronte apo
tė vdiste. Pas kėtij lajmi, personi i sėmurė u tha mjekėve
qė ta lejonin pėr tu kthyer nė vendin e tij pėr tu takuar me
familjen e tė afėrmit si dhe pėr tė lėnė amanetet dhe mė pas
do tė kthehej sėrish tek mjekėt. Mjekėt e lejuan tė shkonte
duke e porositur qė tė mos vonohej shumė, pasi gjendja e tij
ishte shumė e rėnduar. Kėshtu, u kthye nė vendin e tij nė
Egjipt pranė familjes, shokėve dhe tė afėrmėve dhe filloi
ti kėshillojė ata dhe tu lėrė porosi dhe amanete, pasi
ndoshta nuk do tė shiheshin mė kurrė. Mė pas shkoi pėr tė
takuar njė shokun e tij, u pėrshėndet dhe qėndroi pak me tė.
Duke qėndruar ulur, shikon njė grua tė moshuar qė po
mblidhte kocka mishi tė hedhura dhe po e i fuste nė njė qese.
I tregoi shokut tė tij tė dashur tė shikonte se si kjo grua
plakė po mblidhte dhe i merrte erė disa kokcave mishi, tė
cilat kishin rėnė nė tokė. Duke ndjerė keqardhje pėr
gjendjen e saj, shkoi tek ajo dhe i tha:
-Ēfarė bėn kėshtu?
-O vėlla i dashur, - iu
pėrgjigj, kam pesė vajza tė vogla, tė cilat nuk ka kush tė
mi ushqejė dhe qė prej njė viti tė plotė nuk kanė futur
copė mishi nė gojė, prandaj desha qė vetem tė ndiejnė erėn e
kėtyre kockave dhe tė mjaftohen me kaq, inshallah.
Bisedoi me shitėsin qė
shiste mish dhe i tha duke i pėrmendur gjendjen e saj se
hanim mish ēdo javė, ndėrsa ajo e mjerė po kėrkon vetėm ti
marrė erė. Pėr Zotin, sikur ti japėsh tė gjithė kėtė mish
dhe unė paguaj pėr tė, inshallah, - vijoi bisedėn me
shitėsin. Ndėrkohė, gruaja dėgjoi fjalėt e tij dhe tha:
-Jo, jo, nuk dua asgjė.
-Kėtė javė merr vetėm njė
pjesė nga ky mish! - u dėgjua zėri i tij.
- Nuk mė nevojitet mė shumė
se sa njė kilogram, - ia ktheu gruaja e mjerė.
Iu lut asaj qė tė pranonte
tė merrte dy kilogram dhe pastaj shkoi e pagoi pėr tė pėr tė
gjithė vitin. Kur pagova dhe gruaja e mjerė mori mishin,
filloi tė lutej duke qarė e duke thėnė: Ma gėzove tė gjithė
shpėpinė. Vėrtet, ke bėrė njė punė tė madhe qė na ndihmove.
Mė pas erdhi vajza e kėtij personi tė sėmurė dhe e gėzuar
shumė pėr veprėn e tij bamirėse i tha tė atit duke qarė: O
babai im! Fytyra jote sikur u ndryshua dhe mė dukesh i
gėzuar!! Kur e lajmėroi pėr ngjarjen qė kishte ndodhur,
vajza e tij e zgjuar i tha: E lus Allahun e Madhėruar qė
tė tė shėrojė ty nga sėmundja jote, ashtu sikurse gėzove ti
kėtė grua tė mjerė dhe fėmijėt e saj. Kur u kthye tek
mjekėt pėr tė kryer operacionin e rėndė qė mund ti
kushtonte jetėn, mjekėt tė mėrzitur pėr vonesėn, por tė
habitur pas vizitės qė i bėnė i thanė:
-Ēfarė ke bėrė??!! Nė cilin
spital ke shkuar?!
-Nė asnjėrin. U pėrshėndeta
me familjen dhe tė afėrmit e mi dhe u ktheva.
-Ka ndryshuar gjithēka, -
tha mjeku.
-Ēfarė po thua, o doktor?!
Pėr Zotin, nuk kam shkuar nė asnjė vend pėr tu mjekuar!
-Unė!!!- ia ktheu doktori
.Vėrtet,
tani nuk ke asnjė lloj sėmundje. Zemra jote ėshtė e
shėndoshė dhe ēdo gjė nė trupin tėnd ėshtė nė rregull. E
ēuditshme!!!
-Pėr Zotin, e gjithė kjo
ėshtė pėr shkak tė duasė sė njė gruaje plakė dhe vajzės time
tė devotshme.
Dhe ēfarėdo tė mire qė ju
dėrgoni pėrpara jush pėr veten tuaj, padyshim qė do ta gjeni
atė tek Allahu mė tė mirė dhe mė tė madhe nė shpėrblim.
(Muzemil,20)
Pėrktheu: Erion Sula
