Transmetohet nga Ebu Hurejre se Resulullahu (salallahu alejhi ue selem) ka thėnė: “Derisa njė njeri ishte dukė udhėtuar e goditi etja shumė dhe e gjeti njė bunar aty (nė rrugė ). Zbriti poshtė nė tė dhe piu, pastaj doli. Kur doli e takoi njė qen qė lėpihej sikur donte ta hante dheun nga etja. Ai tha: ‘Ky qen paska etje ashtu sikurse kam pasur unė.’ Zbriti poshtė nė bunar e mbushi kėpucėn me ujė e kapi atė pėr dhėmbė (pėr t’u ngjitur lartė) pastaj ia dha qenit tė pijė. Allahu e lavdėroi atė (pėr kėtė gjest) dhe e fali.” Ata qė ishin prezent e pyetėn: “O i Dėrguar i Allahut! Vėrtet ne kemi shpėrblime pėr kafshėt tona (qė pėrkujdesemi)?” Ai tha: “Pėr ēdo gjallesė (qė e ushqeni) keni shpėrblim.” Shėnon Buhariu dhe Muslimi.

Koment i hadithit

Mėshira dhe dhembshuria te besimtari nuk ėshtė e kufizuar vetėm ndaj njerėzve, por kjo duhet tė manifestohet edhe nė butėsinė qė tregon ai ndaj shtazėve. Islami e mėson atė tė ketė mirėsjellje edhe ndaj kafshėve, posaēėrisht ndaj kafshėve shtėpiake qė i ka nė pėrkujdesje dhe pėrfiton prej tyre.

Kjo ndodhi qė tregohet nga Profeti (bekimi dhe paqja qofshin mbi tė!) se si njeriu arriti shpėrblim dhe falje nga Allahu i Lartėsuar pasi i dha ujė njė qeni qė kishte etje, tregon qartė vlerėn e pėrkujdesjes dhe mirėsjelljes me shtazėt.

Ajo qė  vlen tė theksohet  rreth kėtij hadithi ėshtė fjalia e fundit e Resulullahut (salallahu alejhi ue selem): “Pėr ēdo gjallesė (qė e ushqeni) keni shpėrblim”.

Ky pėrgjithėsim na jep tė kuptojmė se besimtari me pėrkujdesjen qė tregon ndaj tė gjitha gjallesave ai do tė shpėrblehet pėr to.

Edhe ky hadith tregon qartė se si Islami ėshtė njė sistem qė e rregullon jetėn nė kėtė botė duke harmonizuar sjelljet e individit, jo vetėm me njerėzit, por edhe me gjallesat e tjera.

Nėse njerėzit nė kohėn bashkėkohore angazhohen nė ruajtjen e tė drejtave tė kafshėve me anė tė shoqatave qė formojnė duke ia vėnė vetes kėto objektiva. Hadithi i lartpėrmendur mjaft bukur sqaron qėndrimin e Islamit se si duhet tė sillemi me shtazėt. Ky fakt aludon pėrsosshmėrinė e mėsimeve islame dhe fisnikėrinė e mėsimeve tė saj qė e tejkalon ēdo kulturė dhe civilizim.

Dobitė nga hadithi

1. Mėshira e njeriut nuk duhet tė jetė e kufizuar vetėm ndaj njerėzve, por edhe ndaj shtazėve.

2. Islami nxit nė butėsi dhe pėrkujdesje ndaj shtazėve.

 Pėrgatiti: Alaudin Abazi

26.01.2007