Faktorėt mė tė rėndėsishėm qė shkaktojnė veprėn e mirė tė besimtarit dhe qė e bėjnė tė jetė e pranueshme tek Allahu, janė sinqeriteti,  metoda sipas tė vepruarit tė Profetit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi tė!), padyshim edhe ushqimi i mirė i fituar nga hallalli. Muhamedi (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi tė!) e konfirmoi kėtė kur tha: “Vėrtet, Allahu i Madhėruar ėshtė i mirė dhe nuk pranon asgjė, pėrveē tė mirės.” Dhe ka thėnė se “Allahu i ka urdhėruar besimtarėt me atė qė i ka urdhėruar pejgamberėt.” I Madhėruari ka thėnė: “O ju tė dėrguar, hani gjėra tė mira dhe veproni vepra tė mira.” Gjithashtu, Allahu ka thėnė: “O ju besimtarė, hani gjėrat e mira me tė cilat ju kemi furnizuar!”

     Kjo do tė thotė se pejgamberėt si dhe popujt e tyre janė urdhėruar tė hanė prej gjėrave tė mira qė janė hallall dhe tė veprojnė vepra tė mira. Nėse ushqimi ėshtė hallall edhe veprat do tė jenė tė mira, por nėse ushqimi nuk ėshtė halall, atėherė si do tė jetė e mundur tė pranohen veprat?

     Transmeton Taberaniu nga Ibn Abasi i cili ka thėnė se lexova kėtė ajet nė praninė e Muhamedit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi tė!): “O ju njerėz, hani prej gjėrave qė gjenden nė tokė, hallall, tė mira!” nė kėtė rast Sead ibn Ebi Vekas u ngrit nė kėmbė dhe tha: “O i dėrguari i Allahut, lute Allahun qė lutjet e mia tė jenė tė pranuara.” Muhamedi (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi tė!) tha: “O Sead,  ushqehu me ushqim hallall dhe lutjet e tua do tė jenė tė pranuara. Pasha Atė qė shpirti i Muhamedit ėshtė nė Dorėn e tij, ai njeri  i cili e mbush barkun  e tij me njė kafshatė harram, Allahu nuk do t’i pranojė veprat nga ai pėr dyzet ditė. Ai njeri qė trupi i tij rritet me harram , do tė digjet nė zjarr.”

     Transmeton Ebu Jahja el Katat, e ky nga Muxhahidi, ky nga Ibn Abasi se ka thėnė: “Allahu nuk pranon namazin e njė njeriu nė barkun e tė cilit ka harram.”

Mospranimi i veprave , sipas disa haditheve, mund tė kuptohet se ai veprim nuk ėshtė nė rregull, pasi nuk i plotėson kushtet. Shembull pėr kėtė ėshtė hadithi i Muhamedit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi tė!): “Allahu nuk pranon namazin e njė njeriu qė ka prishur abdesin, derisa tė marrė abdes.”

     Nga ky hadith nėnkuptojmė se ai njeri i cili nuk ka abdes, nuk mund tė pranohet namazi i tij. Pranimi nė kėtė rast ėshtė i lidhur ngusht me njė element, i cili ėshtė i kushtėzuar qė tė plotėsohet e qė ėshtė pastėrtia, nga fakti qė mosplotėsimi i kushtit tė abdesit shkakton mospranimin e obligimit.

     Sipas disa haditheve tė tjera, mospranimi i veprave do tė thotė humbja e shpėrblimit, edhe pse ajo vepėr pėr nga plotėsimi i kushteve  ėshtė nė rregull. Shembull pėr kėtė kemi hadithin e Muhamedit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi tė!) i cili thotė: “Allahu nuk e pranon dyzet ditė namazin e asaj gruaje qė burri i saj ėshtė i hidhėruar me tė. As namazin e atij qė i beson fallxhorit, as namazin e atij qė ka pirė alkool. Gjithashtu kemi hadithet: “Nuk pranon, pėrveē asaj qė ėshtė e mirė.” Si dhe: “Kush falet me njė rrobė qė ka vlerėn dhjetė dirhem harram, atij nuk i pranohet namazi.”

    Nė kėto hadithe, qėllimi ėshtė se  mungon plotėsimi  i kėtyre veprave qė sjellin shpėrblim, edhe pse ato nga spekti i plotėsimit tė kushteve janė nė rregull.

Shkėputur nga “Dyzet hadithe” tė imam Neueuiut