Premtimet


Pothuajse ēdo ditė, si rezultat i rrethanave tė ndryshme, ne u premtojmė njerėzve se do t’i takojmė nė ditėt e ardhshme apo nė njė kohė tjetėr, nė javėn apo nė muajin e ardhshėm! Kjo nuk ėshtė asgjė tjetėr veēse premtim, as mė shumė e as mė pak dhe prapė konsiderohet gabim, pėr arsye se shumė gjėra i marrim si tė mirėqena e tė garantuara. I premtojmė dikujt se do tė pjekim njė ėmbėlsirė apo do t’i ndihmojmė me detyra tė pėrditshme. Sillemi sikur tė ishim tė sigurt se e nesėrmja do tė na gjejė tė gjallė dhe, duke vepruar nė kėtė mėnyrė, e marrim jetėn si tė garantuar e s’ia dimė vlerėn dhe rėndėsinė qė ka. Ne jemi mendjemėdhenj, thua se ēdo gjė varet nga ne dhe dėshira jonė mjafton pėr ta mbajtur premtimin. Sikur ta dinim, do tė kuptonim se ēdo akt i thjeshtė nė jetė, aq sa edhe ngritja e gishtit, varet nga Krijuesi dhe Sunduesi i kėsaj gjithėsie.

Allahu i Plotfuqishėm thotė: “Dhe mos thuaj kurrsesi pėr ndonjė ēėshtje: ‘do ta bėj kėtė nesėr!’ Thuaj vetėm: ‘Nė dashtė Allahu!’ E kur tė harrosh, pėrmende Zotin tėnd e thuaj: ‘Shpresohet se Zoti im do tė mė japė udhėzim edhe mė tė afėrt se ky.”1

Nga ajetet e lartpėrmendura duhet tė mėsojmė se ēdoherė kur t’u premtojmė njerėzve, duhet shtuar edhe pjesa e ajetit “Nė dashtė Allahu!” Vetėm nė kėtė mėnyrė kuptojmė se ēdo gjė qėndron nė duart e Allahut, prandaj nuk kemi pėrse tė brengosemi, pasi tashmė jemi mbėshtetur nė diēka tė vėrtetė e tė drejtė. Nėse hasim nė harresė tė kėtij ajeti, atėherė duhet kėrkuar ndihmė nga Allahu qė tė na udhėzojė mė shumė herėve tė tjera.

Nė anėn tjetėr, sa mė shumė qė tė shtojmė “Nė dashtė Allahu” aq mė shumė duhet pasur kujdes qė ēdo gjė qė veprojmė tė jetė brenda kornizave tė mundėsive tona, nė mėnyrė qė tė arrijmė nė takime nė kohė, t’i mbajmė premtimet si dhe ēdo gjė qė kemi marrė pėrsipėr.

Allahu xh.sh thotė: “Meqė keni premtuar, zbatojeni premtimin e dhėnė Allahut, e mos i prishni betimet pasi i keni vėrtetuar ato, duke qenė se Allahun e bėtė garant tuajin. Vėrtet, Allahu e di se ēfarė punoni.”2

Ajo qė duhet tė kuptojmė kėtu ėshtė se sa herė qė t’i premtojmė ndokujt, duhet pasur nė mendje se Allahu ėshtė dėshmitar pėr atė qė gjuha jonė shqipton, prandaj asnjėherė nuk duhet t’i thyejmė betimet dhe premtimet e dhėna, pa marrė parasysh rrethanat.