Allahu i Lartėsuar thotė: “Mjafton qė Allahu ėshtė llogaritės.” (Nisa, 6)
El Hasib (Llogrimarrėsi), Ai ėshtė i gjithėdituri pėr robėrit e Vet, Vigjiluesi, Llogarimarrėsi, Shpėrblyesi i robėrve tė Vet me tė mira e tė kėqija sipas urtėsisė dhe diturisė sė hollėsishme pėr veprat e tyre tė vogla e tė mėdha. Thotė Allahu i Lartėsuar: “Allahu llogarit pėr ēdo send.” (Nisa, 86)
El Hasib (Llogrimarrėsi) u mjafton robėrve tė Vet pėr brengat dhe shqetėsimet e tyre, Ai u mjafton atyre qė i mbėshteten Atij: “Kush i mbėshtetet Allahut, Ai i mjafton atij.” (Talak, 3). Pra, u mjafton pėr gjėra tė kėsaj bote dhe tė botės tjetėr. Ai thotė: “O Pejgamber! Allahu tė mjafton ty dhe besimtarėve qė janė me ty.” (Enfal, 64)


El Berr (Mirėbėrėsi), El Vehhab (Dhuruesi), El Kerim (Bujari), El Ekrem (Mė Bujari)
Argumentet pėr kėta emra janė fjalėt e Allahut tė Lartėsuar: “Ne mė parė ishim ndėr ata qė lutėm Atė, e Ai ėshtė bamirės, mėshirues." (Tur, 28)
“E kush falėnderon, ai falėnderon pėr tė mirėn e vet, e kush pėrbuz, Zoti im (s'ka nevojė), ėshtė i pa nevojė e bujar!" (Neml, 40)
“Zoti ynė, mos na i lako zemrat tona pasi na drejtove, na dhuro mėshirėn Tėnde, pse vetėm Ti je dhuruesi i madh." (Ali Imran, 8)
“Lexo! Se Zoti yt ėshtė mė bujari!” (Alek, 3)
Mirėbėrėsi, Dhuruesi, Bujari i Cili me bamirėsinė, dhuntinė dhe bujarinė e Vet ka pėrfshirė tė gjitha krijesat. Ai ėshtė ndihmues i bukur, gjithnjė bamirės, dhurues i madh, cilėsimi i Tij me kėto cilėsi me tė gjitha kėto begati tė dukshme e tė padukshme, secili ndien nevojė pėr mirėbėmirėsinė e Tij nė ēdo ēast. Kėta emra tregojnė pėr mėshirėn e madhe tė Tij, dhuntitė e Tij, qė kanė pėrfshirė ēdo krijesė, ashtu sipas urtėsisė sė Tij.
Bamirėsia e Tij ėshtė dy llojesh: e pėrgjithshme dhe e veēantė.
E pėrgjithshme: Ėshtė theksuar nė fjalėt e Allahut tė Lartėsuar: “Zoti ynė, Ti me mėshirėn dhe me diturinė Tėnde ke pėrfshirė ēdo send.” (Gafir, 7)
“E mėshira Ime ka pėrfshirė secilin send.” (Araf, 156)
“Dhe ēdo tė mirė qė e keni, ajo ėshtė prej Allahut...” (Nahl, 53). Kėtu pėrfshihen tė gjithė: i miri dhe i keqi, banorėt e qiejve dhe tė tokės, tė obliguarit me obligime fetare dhe tė tjerėt.
E veēantė: Mėshira dhe dhuntia e Tij mbi tė devotshmit, siē thotė: “Atė (mėshirėn) do ta caktoj pėr ata tė cilėt u ruhen (mėkateve), e japin zekatin dhe pėr ata qė argumentet tona i besojnė. Qė pranojnė tė Dėrguarin (Muhamedin), Pejgamberin arab (qė nuk shkruan as nuk lexon).” (Araf, 156-157)
“S'ka dyshim se mėshira e Allahut ėshtė pranė atyre tė mirėve.” (Araf, 56)
Nė lutjen e Sulejmanit, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi tė: “E, me mėshirėn Tėnde mė shtie nė mesin e robėrve Tuaj tė mirė!” (Neml, 19)
Kjo ėshtė mėshirė e veēantė, tė cilėn e kėrkojnė Profetėt dhe pasuesit e tyre, e ajo rezulton sukses nė besim, nė dituri, nė punė, nė pėrmirėsimin e tė gjitha veprave, nė lumturinė e pėrhershme, nė shpėtim dhe ajo ėshtė synim i robėrve tė dalluar tė Allahut Fuqiplotė.


El Hakk (I Vėrteti)
Argument pėr kėtė emėr kemi fjalėn e Allahut tė Lartėsuar: “Kjo ngase Allahu ėshtė Ai i vėrteti dhe atė qė lusin ata pos Tij ėshtė e kotė. Allahu ėshtė vėrtetė Ai i larti, i madhi.” (Haxh, 62)
I Vėrteti nė Qenien dhe Cilėsitė e Tij. Prania e Tij ėshtė e domosdoshme. Ai ėshtė i pėrsosur nė cilėsitė e Tij. Ekzistimi i Tij ėshtė nga domosdoshmėritė e Qenies sė Tij dhe ēdo gjė qė ekziston ėshtė pėrmes Tij.
Fjalėt e Tij janė tė vėrteta, veprat tė vėrteta, takimi me Tė ėshtė i vėrtetė, i Dėrguari i Tij ėshtė i vėrtetė, librat janė tė vėrtetė, feja e Tij ėshtė e vėrtetė, adhurimi vetėm ndaj Tij ėshtė i vėrtetė dhe ēdo gjė tjetėr qė i takon Atij ėshtė e vėrtetė. Thotė Allahu i Lartėsuar: “Kjo ngase Allahu ėshtė Ai i vėrteti dhe atė qė lusin ata pos Tij ėshtė e kotė. Allahu ėshtė vėrtetė Ai i larti, i madhi.” (Haxh, 62)
“E ti thuaj: "E vėrteta ėshtė nga Zoti juaj, e kush tė dojė, le tė besojė, e kush tė dojė, le tė mohojė.” (Kehf, 29)
“Pas sė vėrtetės nuk ka tjetėr pos iluzione...” (Junus, 32)
“Dhe thuaj: "Erdhi e vėrteta e u zhduk e kota. Vėrtet, e kota gjithnjė ka qenė e zhdukur.” (Isra, 81)


El Hakem (Gjykatėsi)
Argument pėr kėtė emėr kemi fjalėn e tė Dėrguarit tė Allahut, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi tė: “Vėrtet Allahu ėshtė Gjykuesi dhe tek Ai ėshtė gjykimi.” (Shėnon Ebu Daudi). Ebu Daudi, Allahu e mėshiroftė, thotė: “Ndėr emrat e Allahut ėshtė edhe El Hakem (Gjykatėsi), qė ka pėr qėllim drejtėsinė, e qė gjykon mes robėrve tė Tij nė kėtė botė dhe nė botėn tjetėr me drejtėsinė e Tij, nuk i dėmton as sa grimca e atomit. Nuk mbart mėkatet e asnjėrit te dikush tjetėr e as nuk dėnon robin e Tij mė tepėr sesa gabimi i tij. “Vėrtet Zoti im ėshtė i drejtė.” (Hud, 56)
Ai ėshtė Gjykatėsi i drejtė, tek i Cili bėhet gjykimi pėr ēdo gjė. Allahu gjykon me ligjet e Veta, u sqaron robėrve tė Vet tė gjitha format e drejta e tė urta me tė cilat gjykon mes armiqve, ndan mes atyre qė kanė mospajtime, gjykon me dispozita tė pėrcaktimit ashtu siē i pėrket urtėsisė sė Tij, i vė gjėrat nė vendet e tyre dhe i zbret nė ato pozita qė meritojnė. Gjykon mes tyre nė Ditėn e Shpėrblimit dhe tė Llogarisė me drejtėsi. Krijesat e lavdėrojnė Atė pėr gjykimin e Tij, edhe ata kundėr tė cilėve ka gjykuar me dėnim do ta pranojnė se ka gjykuar me drejtėsi dhe nuk i ka dėmtuar as sa grimca e atomit


El Halim (Pėrdėllimtari, I Buti)
Argument pėr kėtė emėr kemi fjalėn e Allahut tė Lartėsuar: “Ta dini se Allahu e di ēka fshihni nė vete, pra kini frikė prej Atij dhe dijeni se Allahu shumė fal, ėshtė i butė.” (Bekare, 235)
Pėrdėllimtar i Cili e ka pėrdėllimin e pėrsosur. Pėrdėllimi i Tij pėrfshin jobesimtarėt, mėkatarėt e gabimtarėt, ndėrsa privon dėnimin e Tij qė t’i pėrfshijė mizorėt, por Ai i toleron ashtu qė tė pendohen, mirėpo nuk i toleron nėse ata vazhdojnė dhe kėmbėngulin nė atė qė janė dhe nuk pendohen.
Pėrdėllimtar i Cili di pėr robėrit e Tij begati tė dukshme e tė padukshme, me gjithė mėkatet e tyre tė shumta. Ėshtė i butė ndaj mėkatareve me mėkatet e tyre, i toleron dhe ua shtyn dėnimin ashtu qė tė pendohen e tė kthehen.
Allahu i Lartėsuar ėshtė i Butė, Falės, Atij i takon Butėsia e pėrsosur dhe falja e pėrgjithshme. Ato qė kanė tė bėjnė me kėto dy cilėsi tė mėdha, mėkatet e mėkatarėve dhe padrejtėsia e kriminelėve, mėkatet tregojnė dhe rezultojnė pėr dėnim tė menjėhershėm, tė ngutshėm e tė llojllojshėm, ndėrsa Pėrdėllimi i Allahut rezulton nė tolerimin e mėkatareve dhe nė mosnxitimin e dėnimit tė tyre, qė tė pendohen. Falja e Tij rezulton nė faljen e asaj qė ka ndodhur prej tyre nga mėkatet, veēanėrisht nėse ushtrojnė dhe praktikojnė shkaqet e faljes, si: kėrkimi i faljes (istigfari), pendimi, besimi dhe veprat e mira. Pėrdėllimi i Tij pėrfshin qiejt dhe tokėn; po tė mos ishte falja e Tij, nuk do tė linte nė tokė asnjė krijesė. Allahu ėshtė Falės, e do faljen e robėrve dhe meqė Ai ėshtė aq i butė, aq falės, robėrit e Tij duhet tė kėrkojnė shkaqet me tė cilat pėrfitojnė faljen e Tij, tė punuarit pėr kėnaqėsinė e Tij dhe bamirėsinė ndaj krijesave tė Tij.
Nga falja e pakufishme e Tij ėshtė edhe ajo se nėse mėkatarėt pendohen, Ai u fal atyre ēdo tė keqe tė madhe e tė vogėl dhe ka bėrė qė Islami t’i shlyejė tė kaluarat.

Husejn Serraxh
2.11.2007