Oj motėr muslimane!
Sillu mirė me njerėzit sepse qėndrimi me ta ėshtė shumė i shkurtėr.
Mos e paso shejtanin, sepse ai ėshtė armik i Allahut dhe i tė gjithė muslimanėve.
Adhuroje vetėm Allahun dhe mos i bėj Atij shok nė adhurim dhe pasoje Pejgamberin alejhi selam qė tė mund tė ēelen dyert e xhenetit pėr ty.

Motėr muslimane!
Allahu xh.sh. nuk tė krijoi kot dhe nuk tė solli nė kėtė botė qė tė jetosh pa arsye dhe pa qėllime tė ndershme e tė njerėzishme. Allahu e pėrcaktoi rrugėn dhe qėllimin. E bėri tė qartė shpėrblimin e vajzave tė Havės, tė cilat ecin nė kėtė rrugė pėr arritjen e qėllimit dhe gjithashtu e bėri tė qartė edhe ndėshkimin e atyre tė cilat i shmangen kėsaj rruge, kėtij qėllimi. Allahu xh.sh. thotė: “Ashtu si i harrove ti argumentet Tona qė t’i ofruam, ashtu je i harruar sot.” (Taha, 126)
Kėshtu qė nėse dėshiron jetė tė ėmbėl nė kėtė botė dhe pozitė tė mirė nė botėn tjetėr, lexo fjalėt e Allahut xh.sh.: “Unė nuk i krijova xhinėt dhe njerėzit pėr tjetėr pos qė tė mė adhurojnė.” (Edh-Dharijat, 56)

A je duke e adhuruar Allahun xh.sh.?
A po je bėrė nga ato qė nuk dinė tjetėr veēse ushqim ditėn dhe ndeja deri natėn vonė para lojėrave dhe punėve tė kota?

Motėr muslimane!
Ndėr ēėshtjet tė cilat tė ndihmojnė nė realizimin e devotshmėrisė ėshtė kujtimi i vdekjes. Por ē’t’i bėsh kur ti po e urren vdekjen e as qė dėshiron tė pėrmendet?

Motėr muslimane!
Deri kur do ta vonosh pendimin?
Namazin e ke lėnė ose e vonon nga koha e tij dhe mendon se ke tė drejtė.
E humbe kohėn nė vepra tė kėqija dhe gėzohesh. A mos pret zhgėnjimin, humbjen, vajin dhe shkatėrrimin atėherė kur ta gjesh veten nė shtratin e vdekjes?!
Nga robėreshat e Allahut nė Kufe ishte edhe njė grua e devotshme. Historia e saj ishte e vėrtetė. U bė e njohur sepse ishte nga ato qė nuk flinin natėn, pėrveē njė kohe tė shkurtėr.
Kur njė natė e qortoi njė fqinj i saj pėr shkak tė netėve tė gjata pa gjumė, ajo iu pėrgjigj: “Mjafton si pushim i muslimanėve vdekja dhe gjumi i gjatė nė varreza.”

Sikur kjo grua, Allahu e mėshiroftė, po u drejtohet grave tė sotme, tė cilat nuk dinė tjetėr kėnaqėsi pėrveē kėnaqėsisė sė gjumit dhe u thotė: “Gjumi nė varr ėshtė i gjatė… Qėndrimi para Allahut xh.sh. ėshtė edhe mė i gjatė, ndėrsa qėndrimi nė xhenet ose xhehenem ėshtė i pėrhershėm…”

Allahu e mėshiroftė atė qė ka thėnė: “Jam i zėnė me mėkatet e mia qė tė merrem me tė tė tjerėve. Gabimet mė kanė rėnduar e zemra ime mbeti e hidhėruar. Mbeta i vetėm nė kėtė tokė nė anėn e tė vdekurve, pasi isha i nderuar nė sytė e njerėzve. Mbeta nė terrin e madh, i mbetur nė tė i mbyllur.
E lashė mallin dhe familjen… Pasha vitet edhe fėmijėt! Ndėrtova kohė tė gjatė, me muaj e vite. Me tė mira e gėzim mė shumė seē pėrshkruhet.
Sundova Lindjen, Perėndimin dhe pasuria ishte me ne. Hapa qytete me luftė dhe i tejkalova mundėsitė. E kur mbėrriti vdekja, gjithēka humbi dhe mbaroi.”

O ti kryelarte kalimtare! Pasha shpėrblimin e Atij qė e krijoi botėn dhe Atė qė e besuam, pa dyshim i gjalli nuk mbetet, pėrveē Allahut tė botėve.

Motėr muslimane!
A e ke harruar Ditėn e Kiametit?!
Pėrgjigjen shumė shpejt do tė na e japėsh se “jo, nuk e kam harruar”.
Por ti me veprat e tua na pėrgjigjesh se e ke harruar kėtė ditė tė madhe.
Me lėnien e namazit e ke harruar Ditėn e Kiametit, me ikjen nga Kurani e ke harruar Ditėn e Kiametit, me mosrespektimin e prindėrve e ke harruar Ditėn e Kiametit.

Motėr muslimane!
S’ka gėzim, dėfrim dhe as kėnaqėsi pėr muslimanen pėrveē ditės sė kalimit tė saj mbi urėn pėr nė xhenet. Mund tė mendosh qė kalimi nėpėr kėtė urė ėshtė si kalimi nėpėr ndonjė rrugė tė kėsaj bote?
Pėr Allahun, jo! Ajo ėshtė mė e mprehtė se shpata dhe mė e hollė se qimja.

…Dhe ja, tani ti po hyn nė xhenet. Xheneti ėshtė siguri dhe ėndėrr e ēdo besimtari dhe besimtareje. Pėr kėtė punuan punėtoret, qėndruan deri natėn vonė duke e adhuruar Allahun xh.sh., agjėruan dhe garuan pėr punė tė mira.
Nėse pyet pėr ditėn qė tė ėshtė dhuruar, ajo ėshtė dita e vizitės tek i Dashuri, tek i Buti, dita kur do ta shikosh Atė qė nuk i pėrngjan askush, do ta shikosh ashtu siē e sheh diellin nė drekė.
Dhe…vėri veshin thirrėsit, i cili thėrret nga njė vend i afėrt: “O ju banorė tė xhenetit! Allahu xh.sh. ju thėrret qė ta vizitoni Atė, ejani tė shkojmė nė vizitėn e Tij.”
Thonė: “Dėgjuam dhe kuptuam, o Zoti ynė”, dhe shkojnė nė vizitė.
E kur tė mbėrrijnė tek Ai i Cili u kishte premtuar takim, urdhėron qė t’u jepen atyre ulėse nga drita, nga diamante, ari dhe argjendi. I fundit prej tyre ulet nė ulėsen me erė misku derisa tė qetėsohet me ta ndeja e atėherė qetėsohen tė gjithė tė ulurit e tjerė. Pastaj thėrret njė thirrės: “O ju banorė tė xhenetit, ju keni tek Allahu xh.sh. njė premtim, tė cilin Ai dėshiron ta pėrmbushė.”
Thonė: “Ē’ėshtė ai premtim? A nuk na i zbardhe fytyrat tona, na i largove mėkatet, na fute nė xhenete, na largove nga zjarri?”
E derisa ata gjenden nė kėtė gjendje, i mbulon njė dritė qė e ndriēon xhenetin, e ngrenė kokėn dhe e shohin tė Fortin, Allahun xh.sh., i Cili thotė: “O ju banorė tė xhenetit: Es selamu alejkum!”
Thonė:-“O Zot, Ti je selam, prej Teje rrjedh selami, je i madhėruar o Pronar i dinjitetit dhe ndershmėrisė”…dhe paraqitet para tyre i Lartmadhėruari.

Motėr muslimane!
Kjo ėshtė shėtitja jote nė kėtė botė, e cila pėrfundon me pėrfundim tė patjetėrsueshėm dhe me shpėrblim tė ndarė: xhenetin ose xhehenemin.

Motėr muslimane!
Mos po pret tė vijė meleku i vdekjes, ndėrsa ti akoma s’je penduar?
A po mos je duke pritur befasinė e sėmundjes e pas teje nuk ke mbjellė asgjė?
Tė rrahurat e zemrės tėnde sikur tė thonė: -Jeta ėshtė minutė dhe sekondė, pra eja dhe mundohu tė hysh nėn urdhrin e Allahut xh.sh. dhe largohu nga mėkatet.

Vėrtet, disa nga ne mendojnė se edhe nėse hidhen nė zjarr, do tė mėsohen me lėndėn djegėse tė tij, por pasha Atė qė shpirti im ėshtė nė dorėn e Tij, nuk ėshtė e vėrtetė.

Thotė Allahu nė Kuran: “Vėrtet ata qė mohuan argumentet Tona do t’i hedhim nė zjarr. Sa herė qė atyre t’u digjen lėkurėt, Ne ua ndėrrojmė mė lėkurė tė tjera qė ta shijojnė dėnimin. Allahu ėshtė i Plotfuqishėm dhe i Menēur.” (En-Nisa, 56)

Motėr muslimane!
Qė tė mund tė pėrmirėsosh shpirtin tėnd, patjetėr duhet t’i njohėsh gabimet dhe tė metat e shpirtit. Njeriu gjithmonė ėshtė pretendues. Kurrė nuk sheh nė veten e tij pėrveēse punė tė mira. Ndonjėherė fajėson dikė pėr gabimet tė cilat i sheh tek ai, e tė njėjtat gabime gjenden edhe te ti. Ndonjėherė akuzon dikė pėr ndonjė vepėr dhe nevrikosesh me tė, edhe pse fajtor je ti vetė.
E ti motėr, qė tė njoftohesh me turpet e tua duhet tė ngrihesh dhe ta pastrosh veten tėnde, tė gjurmosh tė metat e tua, tė cilat janė fshehur nė brendi, t’i zbulosh sėmundjet e zemrės, por qė tė arrish deri kėtu duhet tė punosh me sinqeritet dhe vetėmohim.
Por ti nė tė vėrtetė bėn sikur nuk i di kėto turpe dhe ikėn qė tė mos i zbulosh kėto tė meta nga frika se do tė tė shohin njerėzit, kurse nga Krijuesi i njerėzve nuk frikėsohesh, edhe pse ti e di se Allahu i shikon punėt e tua dhe i di fshehtėsitė e zemrės tėnde.

Gratė muslimane tė ditėve tona kur dėgjojnė tė pėrmendet varri, vdekja, Dita e Fundit, nuk mendojnė, nuk dėshpėrohen, nuk marrin mėsim. Madje fjalėt xhenet dhe xhehenem atyre as qė u a tėrheqin vėmendjen dhe kjo jo pėr gjė tjetėr pėrveēse largimit tė frikės nga zemrat e tyre.
Kjo botė ėshtė bėrė brenga mė e madhe e tyre dhe pjesa e diturisė sė tyre, u mashtruan me tė, u gėzuan pas saj dhe u shkatėrruan, kėshtu qė humbėn kėtė botė dhe botėn tjetėr e kjo pa dyshim ėshtė njė humbje e madhe.
Mbėrritėm nė fund tė kėsaj teme dhe nuk gjej tjetėr kėshillė mė tė mirė sesa tė them qė rrugėn e jetės sonė ta bėjmė si rrugėn e grave tė gjeneratės sė parė tė ndershme.

Nėse gruaja punon sipas udhėzimit tė grave tė kėsaj gjenerate, do tė jetė e sigurt nė jetėn e saj, sepse ajo punon vetėm me argument kuranor apo argument prej Sunetit.
Kėtu ajo mund tė shohė se si Islami e nderoi gruan si nėnė, bashkėshorte, pjesėmarrėse nė pėrparim dhe gjyshe. Ajo do ta mėsojė fjalėn e vėrtetė, turpin, frikėn, dėgjimin, karakterin, besimin, durimin dhe shumė gjėra tė tjera. Ajo do t’i afrohet shumė mė tepėr Zotit tė vet dhe do tė shtojė punėn e saj pėr Ditėn e Takimit.

Dhe: “Ėshtė fakt se nė krijimin e qiejve dhe tė tokės, nė ndėrrimin e natės dhe tė ditės, tė anijes qė lundron nė det, qė u sjell dobi njerėzve, atė shi qė e lėshon Allahu prej sė larti e me tė ngjall tokėn pas vdekjes sė saj dhe pėrhap nė tė ēdo lloj gjallese, nė qarkullimin e erėrave dhe reve tė nėnshtruara mes qiellit dhe tokės, (nė tė gjitha kėto) ka argumente pėr njė popull qė ka mend.” (El-Bekare, 164)
 

Hariseda Dervishi
22.8.2008
 

Shėnim: Kjo temė ėshtė publikuar nė njė rubrikė  tė lirė dhe materialet qė publikohen nė tė nuk do tė thotė se pėrputhen kurdoherė me ato qė redaksia e Klubit Kulturor i di pėr tė vėrteta.