Me gėzim
po e presim muajin e bekuar tė Ramazanit. Ky muaj ka
domethėnie tė madhe pėr tė gjithė muslimanėt nė
rruzullin tokėsor. Ti, o vėlla e motėr, sikurse edhe
mbarė muslimanėt, pa dyshim se gėzohesh me ardhjen e
kėtij muaji tė ndershėm.
Pra, pasi jemi nė prag tė kėtij muaji, le tė pėrgatitemi
tė gjithė qė kėtė muaj ta presim ashtu sikurse i ka
hije, duke filluar nga pastrimi i shpirtit prej
mėkateve, duke u penduar sinqerisht ashtu siē kėrkon
Allahu i Madhėrishėm.
Tė nderuar besimtarė!
Tė gjithė shohim njė pamje tė caktuar nė muajin Ramazan.
Vėrejmė rininė tonė, tė cilėt mė parė janė larguar nga
rruga e Zotit, janė fundosur nė kėnetėn e epsheve, kanė
bėrė mėkate tė mėdha, nuk i kryejnė obligimet e
domosdoshme, mirėpo kur hyn ky muaj i shenjtė, fillojnė
tė interesohen dhe tė afrohen te Zoti, Krijuesi i botėve
dhe fillojnė njė jetė tė re pėr tė...
Allahu po na bėn shumė thrrje pėr pendim, prandaj le tė
meditojmė sė bashku pėr kėto ajete nė vijim:
O ju qė keni besuar, pendohuni tek Allahu me njė
pendim tė sinqertė, nė mėnyrė qė Zoti juaj ti largojė
prej jush tė kėqijat, tju shperė nė xhennete nėn tė
cilėt rrjedhin lumenj ditėn kur Allahu nuk e turpėron
Pejgamberin, e sė bashku me tė as ata qė kanė besuar.
Drita e tyre ndriēon para tyre dhe nė tė djathtė tė
tyre, e ata thonė: Zoti ynė, vazhdona dritėn tonė,
falna neve. Vėrtet, Ti je i plotfuqishėm pėr ēdo send.
(Et-Tahrim, 8)
Pendohuni tė gjithė tek Allahu, o besimtarė, nė mėnyrė
qė tė gjeni shpėtim. (En Nur, 31)
Kėrkoni
falje Zotit tuaj dhe sinqerisht pendohuni tek Ai. Vėrtet
Zoti im ėshtė Mėshirues i madh, shumė i dashur.
(Hud, 90)
nėse ata
pendohen, do tė jetė mė mirė pėr ta, e nėse refuzojnė,
Allahu i dėnon me njė dėnim tė dhimbshėm si nė kėtė botė
ashtu edhe nė botėn tjetėr. E nė kėtė rruzull tė tokės
nuk ka pėr ta as mbrojtės e as ndihmės.
(Et-Teube, 74)
E pse tė
mos pendohen dhe tė kėrkojnė falje tek Allahu, kur dihet
se Allahu ėshtė Shumėfalės, Mėshirues i madh?
(El-Maideh, 74)
Zoti ynė,
Ti me mėshirėn dhe me diturinė Tėnde ke pėrfshirė ēdo
send, andaj faljua atyre qė u penduan dhe ndoqėn rrugėn
Tėnde, edhe ruaji ata nga denimi i xhehenemit!
(El-Gafir, 7)
Thuaj: O
robėrit e Mi, tė cilėt e keni ngarkuar veten tuaj me
shumė mėkate, mos e humbni shpresėn nga mėshira e
Allahut, ngase vėrtet Allahu i fal tė gjitha mėkatet, Ai
ėshtė qė fal shumė dhe ėshtė Mėshirues! (Ez-Zumer,
53)
A nuk e
ditėn ata se Allahu ėshtė Ai qė pranon pendimin e
robėve tė Vet, pranon lėmoshat dhe se vetėm Allahu
ėshtė Ai qė pranon shumė pendimin dhe ėshtė Mėshirues.
(Et-Teube, 104)
(Ai)
i cili fal mėkatin e pranon pendimin dhe qė ėshtė
ndėshkues i ashpėr, por edhe bamirės. Nuk ka tė
adhuruar pėrveē Atij dhe tek Ai ėshtė pėrfundimi.
(El-Gafir, 3)
Allahu
dėshiron tju sqarojė qėshtjet e tju drejtojė nė rrugėn
e atyre qė ishin para jush (Pejgamberėt) dhe tju
pranojė pendimin. Allahu e di mė sė miri gjendjen e
robėrve dhe ėshtė mė i Urti. (En-Nisa, 26)
Allahu
dėshiron tju pranojė pendimin e ata qė ndjekin epshet e
tyre dėshirojnė qė ju tė shmangin nė tėrėsi (nga
rruga e drejtė). (En-Nisa, 27)
Ne
nuk dėrguam asnjė tė Dėrguar vetėm qė me urdhrin e
Allahut ti bėhet respekt
(nga njerėzit) atij. E sikur tė vinin ata tek ai
(Pejgamberi), pasi t'i kenė bėrė zullum vetvetės, t'i
kėrkonin falje Allahut dhe tė kėrkonte pėr ta falje
Pejgamberi, ata do ta gjenin Allahun pranues tė pendimit
dhe Mėshirues tė madh. (En-Nisa, 64)
Kush bėn
ndonjė mėkat ose i bėn zullum vetvetės, pastaj kėrkon
falje tek Allahu, ai e gjen Allahun falės e mėshirues.
(En-Nisa, 110)
Pėrveē atij
qė ėshtė penduar dhe ka bėrė vepėr tė mirė, tė tillėve
Allahu tė kėqijat ua shndėrron nė tė mira. Allahu ėshtė
Mėshirues, ndaj Ai fal shumė.
(El-Furkan, 70)
E pėr sa i
pėrket atij qė ėshtė penduar, qė ka besuar dhe ka bėrė
vepra tė mira, ai le tė shpresojė se ėshtė nga tė
shpėtuarit.
(El-Kasas, 67)
Me
pėrjashtim tė atij qė pendohet dhe beson e bėn vepra tė
mira, tė tillėt do tė hyjnė nė xhenete dhe atyre nuk u
bėhet kurrfarė e padrejte.
(Merjem, 60)
Ndėrsa ata
(engjujt) qė e bartin Arshin edhe ata qė janė
pėrrreth tij, e lartėsojnė Zotin e tyre me falėnderim, i
besojnė Atij dhe i luten Atij ti falė ata qė besuan
(duke thėnė): Zoti ynė,Ti me mėshirėn dhe me
diturinė Tėnde ke pėrfshirė ēdo send, andaj falu atyre
qė u penduan dhe ndoqėn rrugėn tėnde, e edhe ruaj ata
nga dėnimi i xhehenemit. (Gafir, 7)
E
kėrkoni falje Zotit tuaj dhe pendohuni (kthehuni) tek
Ai, se Ai do tė ju begatojė me tė mira (nė kėtė
jetė) deri nė njė afat (tė caktuar) dhe ēdo
punėmiri i jep shpėrblimin e merituar. Nė qoftė se
refuzojnė (tė kėrkojnė falje), unė pra kam frikė
pėr ju, denimin e Ditės sė Madhe. (Hud, 3)
Unė u
thashė: Kėrkoni falje Zotit tuaj, se Ai vėrtet falė
shumė, Ai ju lėshon nga qielli shi mė bollėk. Ju shton
pasurinė dhe fėmijėt, ju bėn tė keni kopshte dhe ju jep
lumenj. (Nuh, 10-12)
Nuk
ėshtė pendimi (i pranueshėm)
i atyre qė vazhdimisht bėjnė punė tė kėqija dhe vetėm
atėherė ku ti vjen vdekja ndonjėrit prej tyre, tė
thotė: Unė
tash u pendova
e as i atyre qė vdesin duke qenė jobesimtarė. Pėr ta
kemi pėrgatitur dėnim tė ashpėr."
(En-Nisa, 18)
Ėshtė e
vėrtetė se Allahu nuk fal (mėkatin) ti bėhet
Atij shok, e pos kėtij (mėkati), tė tjerat ia fal
atij qė dėshiron. Ai qė i pėrshkruan shok Allahut, ai ka
humbur dhe ėshtė larguar shumė (nga e vėrteta).
(En-Nisa, 116)
Pendim i
pranueshėm tek Allahu ėshtė vetėm ai i atyre qė e bėjnė
tė keqen me mosdije e pastaj shpejt pendohen; tė tillėve
Allahu ua pranon pendimin, se Allahu ėshtė mė i Dijshmi
dhe mė i Urti. (En-Nisa, 17)
Ti (Muhammed) pėrqėndrohu vendosmėrisht ashtu si je i
urdhėruar, e bashkė me ty edhe ata qė u penduan
(prej idhujtarisė), e mos i tejkaloni (kufijtė) e
caktuar, se me tė vertetė, Ai shikon atė qė e veproni.
(Hud, 112)
E kur tė vijnė ty ata qė i besojnė
argumentet tona, thuaju: Selamun alejkum, Zoti juaj ia
obligoi vetes mėshirėn. Kush bėn prej jush ndonjė tė
keqe pa dije, e mandej pas asaj (tė keqe)
pendohet dhe pėrmirėsohet, ska dyshim se Allahu ėshtė
qė falė shumė dhe ėshtė mėshirues. (El-Enam, 54)