عن ابي عبد الله النعمان بن بشير رضى الله عنهما قال
سمعت رسول الله صلى الله عليه و سلم يقول:" إن الحلال بين و إن الحرام بين,و بينهما أمور مشتبهات لا يعلمهن كثير من الناس و فمن اتقى الشبهات فقد استبرأ لدينه و عرضه, و من وقع في الشبهات وقع في الحرام, كالراعي يرعى حول الحمى يوشك أن يرتع فيه , الا و إن لكل ملك حمى , ألا و إن حمى الله محارمه, ألا و إن في الجسد مضغة إذا صلحت صلح الجسد كله و إذا فسدت فسد الجسد كله الا و هي القلب.
رواه البخاري و مسلم
 

Ebu Abdullah En-Nu’man ibën Beshiri, Allahu qoftë i kënaqur me të, thotë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut alejhi selam duke thënë: “Vërtet e lejuara (hallalli) është e qartë, por edhe e ndaluara (harami) është e qartë. Ndërmjet tyre gjenden gjëra të dyshimta, të cilat shumë njerëz nuk i dinë. Kush mbrohet nga gjërat e dyshimta, e ka ruajtur fenë dhe nderin e tij, ndërsa kush bie në gjërat e dyshimta, ka rënë në të ndaluarën, ngjashëm me bariun, i cili e ruan kopenë rreth vendit (kullotës) të ndaluar, në çast kopeja mund t’i ikë dhe të kullotë në të. Çdo mbret ka një zonë ku ndalohet hyrja e të tjerëve, kurse zona e ndaluar e Allahut janë ndalesat e Tij. Në trupin e njeriut është një organ, kur ai është i mirë (shëndoshë), i shëndoshë është tërë trupi, kur prishet, prishet tërë trupi. Ai (organ) është zemra.” (Transmeton Buhariu dhe Muslimi)


Llojet e zemrave sipas njerëzve
Për shkak të rëndësisë së madhe të këtij lloji zemrash, dijetarët islamë i kanë klasifikuar llojet e zemrave të njerëzve në mënyra të ndryshme. Ky klasifikim na bën të ditur se edhe pse zemrat nga natyra e krijimit dhe e përmbajtjes së jashtme janë një lloj, për nga brendësia ndryshojnë. Kështu, Kurani dhe Suneti na bëjnë të ditur se zemrat e muslimanëve ndryshojnë nga zemrat e të tjerëve, por edhe vetë zemrat e muslimanëve nuk janë të gjitha njëlloj. Dijetarët islamë llojet e zemrave kryesisht i ndajnë në tri kategori:
a) zemrat e besimtarëve
b) zemrat e jobesimtarëve
c) zemrat e hipokritëve.
Por edhe zemrat e besimtarëve nuk janë të njëjta për nga çiltërsia dhe veprimi. Edhe këto janë disa lloje:
1. Në llojin e parë të zemrave për nga çiltërsia radhiten zemrat e të Dërguarve, e në radhë të parë zemra e krijesës më të dashur tek Allahu xh.sh., pra zemra e Muhamedit alejhi selam, siç thotë Allahu në Kuran: “Ti ishe i butë ndaj tyre, ngase Allahu të dhuroi mëshirë, e sikur të ishe i vrazhdë e zemërfortë, ata do të shkapërderdheshin prej teje, andaj ti falua atyre dhe kërko ndjesë për ta...” (Ali Imran, 159)
Pastaj radhitet me zemër të pastër babai i Pejgamberëve, Ibrahimi alejhi selam, siç thotë Allahu lidhur me të në Kuran: "Edhe Ibrahimi ishte prej grupit të tij. Kur Zotit të vet iu bind me zemër të pastër.” (Es Safatë, 83-84)
Pas Pejgamberëve radhiten ithtarët më të mirë që ka pasur ndonjëherë ndonjë Pejgamber, shokët e Muhamedit alejhi selam. Thotë Allahu në Kuran: “Dhe Ai është që bashkoi zemrat e tyre, edhe sikur ta shpenzosh gjithë atë që është në tokë, nuk do të mund t’i bashkoje zemrat e tyre, por Allahu bëri bashkimin e tyre, pse Ai është i gjithëfuqishëm, i urtë.” (El Enfalë, 63)
Ndërsa në suren Fet’h, citati 18, thotë Allahu xh.sh.: “Vërtet, Allahu qe i kënaqur me besimtarët kur ata nën hijen e atij druri të zotoheshin ty dhe Ai e dinte se ç’kishin zemrat e tyre, andaj u dhuroi qetësimin dhe së shpejti me një fitore (çlirimin e Hajberit).”
Për zemrat e kategorisë më të veçantë nga besimtarët, zemrat e besimtarëve të devotshëm, thotë Allahu në Kuran: “...dhe ata të cilët japin nga ajo që u është dhënë, pse e dinë se do të kthehen te Zoti i tyre, andaj zemrat tyre i kanë të frikësuara.” (El-Mu’minunë, 60)
Zemrat e besimtarëve të sinqertë janë zemra të cilat janë të gjalla dhe vazhdimisht në lëvizje pozitive. Thotë Allahu në Kuran: “E, besimtarë të vërtetë janë vetëm ata të cilëve, kur përmendet Allahu, u rrëqethen zemrat e tyre...” (El-Enfalë, 2)
Zemrat e muslimanëve të cilëve ende nuk u ka depërtuar imani në zemrat e tyre, siç thotë Allahu xh.sh.: “Beduinët thanë: “Ne kemi besuar.” Thuaj: “Ju nuk keni besuar ende, por thoni: “Ne jemi dorëzuar”, e ende nuk po u hyn besimi në zemrat tuaja.” (El Huxhuratë, 14)
Ashtu siç janë zemrat e besimtarëve kategori të ndryshme sipas imanit, edhe zemrat e jobesimtarëve janë kategori të ndryshme sipas kufrit (mohimit). Prej llojeve të zemrave të jobesimtarëve mund të veçojmë:
1) Zemrat e jobesimtarëve në përgjithësi, siç thotë Allahu xh.sh. në Kuranin Fisnik: “E ata që mohuan (Kuranin dhe Muhamedin), për ta është njësoj ua tërhoqe vërejtjen apo nuk ua tërhoqe, ata nuk besojnë. Allahu ua mbylli atyre zemrat, veshët e tyre dhe në të pamurit e tyre ka një perde, e ata kanë një dënim të madh.” (El Bekare, 6-7)
Gjithashtu thotë: “Ne krijuam shumë nga xhinët e njerëzit për xhehenem. Ata kanë zemra që me të nuk kuptojnë, ata kanë sy që me ta nuk shohin dhe ata kanë veshë që me ta nuk dëgjojnë. Ata janë si kafshët, bile edhe më të humbur...” (El A’rafë, 179)
Për zemrat e jobesimtarëve kriminelë thotë Allahu për ta: “Ja, kështu e fusim atë në zemrat e kriminelëve (mosbesimin, talljen). Ata nuk e besojnë atë (Kuranin), po ligji (i dënimit) ndaj popujve më të hershëm tashmë është i provuar (se si i shkatërroi Zoti).” (El Hixhr, 12-13)
Për zemrat e jobesimtarëve nga popujt e hershëm Kurani rrëfen: “Këto janë fshatra për të cilat po të tregojmë disa nga lajmet e tyre. Atyre iu patën ardhur të Dërguarit e tyre me argumente (mrekulli), po ata nuk i besuan asaj të cilën më parë e kishin gënjyer. Ja, kështu vulos Allahu zemrat e atyre që nuk besojnë.” (El A’rafë, 101)
Për zemrat e jobesimtarëve nga ithtarët e librit, në suren El Bekare citati 74, thotë Allahu xh.sh.: “Edhe pas fakteve (të qarta), zemrat tuaja u bënë pasandaj të forta si guri, e edhe më të forta, sepse ka nga gurët prej të cilëve gufojnë lumenj, e ka disa prej tyre që çahen dhe prej tyre buron ujë, madje ka prej tyre që nga frika ndaj Zotit rrokullisen tatëpjetë (nga maja e kodrës). Allahu nuk është i pakujdesshëm ndaj asaj që veproni ju.” (El Bekare, 74)
S’ka dyshim se ashtu siç janë jobesimtarët kategori nga pikëpamja e zemrave të tyre, edhe hipokritët janë kategori. Këta janë shtresa më e nënçmuar në shoqërinë njerëzore, por dhe më e rrezikshmja. Mirëpo befasia më e madhe është nga vetë ne, sepse pjesa më e madhe e jona e ka garantuar veten nga nifaku (hipokrizia), kurse shumë nga sahabët e dalluar janë frikësuar nga ky ves i shëmtuar. Imam Buhariu në koleksionin e tij të vërtetë, në kapitulli mbi frikën e besimtarit se mos i shkatërrohen veprat e tij duke mos e hetuar fare, thotë: “Thotë Ibrahim et-Tejmi: “Sa herë që jam munduar ta aplikoj fjalën time në vepër, jam frikësuar se mos jam gënjeshtar.” Dhe thotë Ibën Ebi Mulejke: “Kam mbërritur mbi tridhjetë e sa shokë nga shokët e Pejgamberit alejhi selam dhe të gjithë kishin frikë për veten e tyre nga nifaku dhe askush nga ata nuk thoshte se imani i tij është si imani i Xhibrilit dhe i Mikailit.”
Allahu i ka poshtëruar hipokritët në shumë vende në Kuran dhe ka zbuluar brendësinë e tyre, siç thotë: “O ti i Dërguar, mos të të brengosë vrapimi në mosbesim i atyre që me gojët e tyre thanë: “Ne kemi besuar”, e zemrat e tyre nuk kanë besuar…” (El Maide, 41)
Gjithashtu thotë: “E ata që në zemrat e tyre kanë sëmundje, i sheh se vrapojnë te ta (për miqësi) duke thënë: “Po frikësohemi se mos po na sillet ndonjë e keqe.” Po Allahu do të sjellë fitoren, ose diçka tjetër nga ana e Tij e atëherë do të pendohen për atë që e mbanin fshehtë në shpirtin e tyre.” (El Maide, 52)

Llojet e zemrës sipas gjendjes
Edhe për nga gjendja e tyre zemrat nuk janë të gjitha të njëjta. Dijetarët islamë këtë kategori zemrash e kanë ndarë në tre lloje:
1) zemër e shëndoshë
2) zemër e vdekur
3) zemër e sëmurë

Zemër e shëndoshë është ajo zemër e cila i është nënshtruar Krijuesit të Lartësuar dhe është ruajtur nga idhujtaria (ateizmi), tërë adhurimin ia përkushton vetëm Allahut xh.sh., siç është mbështetja, vullneti, dashuria, frika, lutja, nëse do dikë, do vetëm për Allahun, nëse jep, jep vetëm për Allahun etj.. Kjo është zemër e shpëtuar nga humbja në këtë botë dhe e shpëtuar nga ndëshkimi Ditën e Gjykimit, siç thotë Allahu në Kuran: “E mos më turpëro ditën kur do të ringjallen. Ditën kur nuk bën dobi as pasuria, as fëmijët. (bën dobi) Vetëm kush i paraqitet Allahut me zemër të shëndoshë.” (Esh-shuara’ë, 87-89)
Kjo lloj zemre është zemra e besimtarit.
Zemër e vdekur është ajo zemër që s’ka gjallëri, sepse nuk e njeh Krijuesin e vet. Kjo është fatkeqësia më e madhe. Ajo nuk e adhuron Allahun, as nuk vepron sipas urdhrave të Tij, por vepron sipas pasioneve dhe kënaqësive të saj. Prandaj përzierja me të është sëmundje, shoqërimi i saj është helm dhe ulja me të është shkatërrim. Thotë Allahu lidhur me këtë lloj zemrash: “E ata që nuk besuan, përjetojnë kënaqësi (në këtë jetë) dhe hanë ashtu si hanë kafshët, e vendi i tyre është zjarri.” (Muhamed, 12) Kjo është zemra e jobesimtarit.
Zemër e sëmurë është ajo zemër që ka jetë, por në të ka meta; posedon dy lëndë, nganjëherë e tërheq lënda e shëndoshë e nganjëherë lënda e sëmurë. Prandaj dhe njeriu duhet të jetë i kujdesshëm për zemrën e tij, ta ruajë atë nga sëmundjet dhe ta ushqejë me ushqim më të mirë sesa të gjymtyrëve të tjera.
Ndër shkaqet që e ruajnë zemrën nga sëmundjet dhe infeksionet janë kryerja e urdhrave të Allahut me përpikëri, leximi i Kuranit me përkushtim, mallëngjimi për Allahun, kërkimi i faljes për mëkatet dhe pendimi nga mëkatet, ruajtja nga mëkatet, përgatitja për botën e ardhme dhe shoqërimi me muslimanë të mirë.
Kurse shkaqet e sëmundjeve gjithashtu janë të ndryshme dhe të shumta e ndër to mund të veçojmë moskujdesja ndaj Allahut, dashuria e të tjerëve pos Allahut, largimi nga ushqimi profitabil dhe largimi nga medikamentet shëruese (largimi nga Kurani dhe Suneti), humbja e sinqeritetit, pasimi i epsheve, etj.. Lusim Allahun që t’i ngjallë dhe shërojë zemrat tona!

Llojet e zemrës sipas cilësisë
Edhe për nga cilësia nuk janë të gjitha zemrat e njëjta, cilësia më e lartë e besimtarit është zemra e gjallë e shëndoshë, kjo është e vetmja zemër që do të gjejë shpëtimin Ditën e Gjykimit, siç thotë Allahu: “Ditën kur nuk bën dobi as pasuria, as fëmijët. Vetëm kush i paraqitet Allahut me zemër të shëndoshë.” (Esh-shuara’ë, 88-89)
Thotë Ibën Kethiri lidhur me komentimin e këtij citati: “Zemër e shëndoshë është ajo që ka shpëtuar nga ndytësira dhe politeizmi.” Kurse Ibën Sirini thoshte: “Zemër e shëndoshë është ajo që e di se Allahu është Një, Dita e Gjykimit do të vijë pa dyshim dhe se Allahu do t’i ringjallë të vdekurit.”
Kjo lloj zemre ka edhe cilësi të tjera shumë pozitive, siç janë:
a) zemër e qetë: Thotë Allahu: “Ata që besuan dhe me të përmendur Allahun, zemrat e tyre qetësohen; pra ta dini se me të përmendur Allahun zemrat stabilizohen.” (Errad, 28)
b) Zemër e frikësuar nga Allahu xh.sh.: “E, besimtarë të vërtetë janë vetëm ata të cilëve kur përmendet Allahu u rrëqethen zemrat e tyre, të cilëve, kur u lexohen ajetet e Tij, u shtohet besimi dhe që janë të mbështetur vetëm te Zoti i tyre.” (El Enfalë, 2)
c) Zemër e përkushtuar, që i përkushtohet Allahut të Lartësuar me nënshtrim ndaj Tij, siç thotë Allahu: “Për secilin që i është frikësuar të Gjithëmëshirshmit pa e parë dhe erdhën me zemër të përkushtuar ndaj Tij.” (Kaf, 33)
d) Zemër e udhëzuar, kjo është nga zemrat më të begatshme. Lidhur me këtë thotë Allahu xh.sh.: “E kush i beson Allahut, Ai ia udhëzon zemrën e tij..” (Et-Tegabun, 11)
Ashtu si zemrat e besimtarëve janë me cilësi të ndryshme, edhe ato të jobesimtarëve janë me cilësi të ndryshme, si:
a- zemër e vulosur, të cilën e ka vulosur Allahu xh.sh. për shkak të mëkateve, siç thotë Allahu në Kuran: “E ata që mohuan, për ta është njësoj ua tërhoqe vërejtjen apo nuk ua tërhoqe, ata nuk besojnë. Allahu ua mbylli atyre zemrat, veshët e tyre dhe në të parit e tyre ka një perde, e ata kanë një dënim të madh.” (El Bekare, 6-7)
b- zemër e mbuluar, që e kanë mbuluar mëkatet dhe faktikisht nuk kupton fare. Thotë Allahu lidhur me këtë: “Ndërkaq në zemrat e tyre vëmë një mbulesë dhe shurdhim të thellë në veshët e tyre që nuk mund ta kuptojnë atë...” (El Israë, 46)
c- zemër e mbushur me frikë, kjo është natyra e zemrave që nuk e njeh Allahun, Zotin që e ka krijuar. Thotë Allahu xh.sh. lidhur me të: “Ne do të mbjellim frikën në zemrat e atyre që nuk besuan...” (Ali Imran, 151)
d- zemër e mbushur me urrejtje ndaj besimtarëve, e cila është zemra që nuk i do ata që i përkulen Allahut xh.sh., edhe pse në shikim të jashtëm paraqiten dashamirës të tyre, por brendësia e tyre fsheh diçka tjetër, siç thotë Allahu xh.sh.: “Ata ju bëjnë lajka me fjalët e tyre, kurse zemrat e tyre kundërshtojnë, ngase shumica e tyre janë besëthyes.” (Et Teube, 8)

Edhe zemrat e hipokritëve nuk janë njësoj të cilësuara, sëmundjet dhe epidemitë e saj nuk janë të njëjta. Prej këtij lloji mund të veçojmë:
a) zemrën e sëmurë, që vazhdimisht ankohet dhe asnjëherë nuk gjen qetësim dhe çfarëdo bari që përdor, nuk ka efekt shërimi, derisa t’i kthehet Zotit të saj. Thotë Allahu xh.sh.: “Në zemrat e tyre kanë sëmundje, e Allahu u shton sëmundje dhe më shumë, e për shkak se ata përgënjeshtruan, pësojnë dënim të dhimbshëm.” (El Bekare, 10)
b) zemrën e dëshpëruar, që është në mjerim të vazhdueshëm ngase nuk gjen dot kënaqësi në atë që e pason, gjithnjë rënkon, siç e përshkruan Allahu xh.sh.: “Atë (bindje) Allahu ua bëri një dëshpërim në zemrat e tyre.” (Ali Imran, 156)
c) zemra e ndotur, e poshtër, që është ndotur nga mëkatet dhe veprat e këqija, andaj dhe është helmuar dhe si e tillë nuk gjykon drejt. Thotë Allahu në Kuran: “E sa u përket atyre që kanë sëmundje në zemrat e tyre, ajo (zbritja e kaptinës) ndytësisë së tyre u shton ndytësi dhe ata vdesin si jobesimtarë.” (Et Teube, 125)

Llojet e zemrës sipas ngjyrës
Shumë e çuditshme që zemrat që janë në gjokset tonat të jenë me ngjyra të ndryshme, por aq më e çuditshme që ngjyra e saj të jetë sipas gjendjes së saj- të shëndoshë, të sëmurë apo të vdekur. Për këtë na njofton Pejgamberi alejhi selam, të cilin Allahu e dërgoi mëshirë për njerëzit. Transmeton Hudhejfete, Allahu qoftë i kënaqur me të, se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Zemrës i ekspozohen fitnet (sprovat) herë pas here, ajo zemër që e merr atë, në të vendoset një pikë e zezë dhe cila zemër e refuzon atë, në të vendoset një pikë e bardhë, derisa të shkëlqejë nga ndriçimi Asnjëherë nuk i bën dëm fitneja derisa të ekzistojnë qiejt dhe toka, kurse tjetra e mbyllur nuk di të urdhërojë në të mirë e as nuk pengon nga e liga, pos çka e udhëheq epshi i saj.” (Muslimi)
Nga hadithi kuptojmë se zemrat janë dy llojesh: zemër e bardhë, që është zemra e besimtarit, dhe zemër e zezë, që është zemër e jobesimtarit. Ajo që është e bardhë është për shkak të veprave të mira, kurse e zeza për shkak të mëkateve. Zemra e zezë e ka ndryshuar pozitën dhe i është shtuar errësira, prandaj dhe e ka bërë të mirën të keqe dhe të keqen të mirë, sunetin bidat dhe bidatin sunet si rezultat i pasimit të fitneve.

Lloji i zemrës sipas ndikimit nga drejtësia dhe e vërteta
Disa nga dijetarët islamë këtë lloj zemre e kanë ndarë në katër kategori të ndryshme:
1) Zemra që automatikisht e pranon të vërtetën dhe është e gjallë, kjo është zemra e besimtarit, siç thotë Allahu xh.sh. në Kuran: “Vetëm ata që kanë dëgjim të shëndoshë i përgjigjen. Të vdekurit Allahu i ringjall, e pastaj tek Ai kthehen.” (El En’amë, 36)
Ibën Kajim el Xhevziu thotë: “Nëse do të përfitosh nga Kurani, bashkoje zemrën gjatë leximit të tij, afroji veshët dhe ji i pranishëm për Atë i Cili po të drejtohet me fjalët e Tij, ngase ky është mesazh nga Ai për ty përmes gjuhës së Pejgamberit alejhi selam, siç thotë Allahu xh.sh.: “Në të gjitha këto për atë që ka mendje të shëndoshë dhe që i ka vënë veshin me vëmendje ka argument.” (Kaf, 37)
Kjo do të thotë se ndikimi arrihet pasi të përfitojë procesori i ndikuar, që është zemra. Me të synohet zemra e gjallë, që kupton nga Allahu xh.sh., siç thotë Allahu: “Ai (Kurani) nuk është tjetër vetëm se këshillë dhe Kurani i qartë. Për t’ia tërhequr vërejtjen e tij që është i gjallë.” (Jasin, 69-70). Pra, për t’ia tërhequr vërejtjen zemrës së gjallë. Ai që ka zemër të gjallë, arrin lidhjen më të mirë mes zemrës së tij dhe kuptimit të Kuranit dhe i duket sikur Kurani është shkruar në zemrën e tij kur e lexon atë. (Shiko Etefsir elkajim 443)
2) Zemra që totalisht është mohuese e së vërtetës. Kjo është zemra e jobesimtarit, nuk e pranon të vërtetën për shkak të vrazhdësisë që ka, ngurtësisë, vulosjes dhe pakujdesjes ndaj Allahut, siç thotë Allahu, lidhur me të: “Ata thanë: “Zemrat tona janë të mbyllura nga ajo që ti na thërret dhe në veshët tanë kemi shurdhim të rëndë…” (Fusilet, 5)
3) Zemra që e kupton të vërtetën, por ky kuptim është argument kundër tij, dhe
4) Zemra e dyshimtë, që nuk e di se cilën të zgjedhë. Këto janë zemrat e hipokritëve dhe zemrat e sëmura, që vazhdimisht duan kurim, ngase i kanë mbuluar mëkatet, janë errësuar prej tyre, prandaj dhe duan një përkujdesje të veçantë, siç thotë Allahu në Kuran: “Jo, nuk është ashtu, por të këqijat që i punuan, zemrat e tyre ua mbuluan.” (El Mutafifin, 14)
Gjithashtu thotë Allahu i Lartësuar në suren El Bekare, citati 74: “Edhe pas (fakteve të qarta) zemrat tuaja u bënë pasandaj të forta si guri, e edhe më të forta, sepse ka nga gurët prej të cilëve gufojnë lumenjtë, e ka disa prej tyre që çahen dhe prej tyre buron ujë, madje ka prej tyre që nga frika ndaj Zotit rrokullisen tatëpjetë.”

Llojet e zemrës sipas veprimit
Në bazë të argumenteve të sapotheksuara, mund të konkludojmë se zemrat sipas veprimit ndahen në dy grupe esenciale:
1) Zemër e cila nxit në lumturi në këtë botë dhe shpëtim me xhenet në botën tjetër. Prandaj sahabët kanë qenë me iman më të madh sesa ata që erdhën pas tyre, sepse e kanë njohur të mirën dhe të keqen më shumë dhe e kanë dashur të mirën dhe e kanë urryer të keqen më shumë, pasi e njohën gjendjen reale të Islamit, të imanit dhe të veprës së mirë dhe u njohën hollësisht me gjendjen e jobesimtarëve dhe të veprave të këqija. (Shiko fetava Ibën Tejmije 10/301)
Këto janë zemra që:
-dinë si t’i shijojnë të mirat, siç thotë Allahu xh.sh.: “Kush bën vepra të mira, qoftë mashkull ose femër, e duke qenë besimtarë, Ne do t’i japim atij një jetë të mirë (në këtë botë), e (në botën tjetër) do t’u japim shpërblime më të mira për veprat e tyre.” (En Nahl, 97)
-e duan Krijuesin e tyre me sinqeritet, siç thotë Allahu në Kuran: “E nga njerëzit ka asish që në vend të Allahut besojnë idhuj, që i duan ata sikur (që besimtarët e vërtetë e duan) Allahun, po dashuria e atyre që besuan Allahun është shumë më e fortë…” (El Bekare, 165)
-ata janë që Allahu është i kënaqur me ta, thotë Allahu xh.sh. lidhur me këtë: “Vërtet, Allahu qe i kënaqur me besimtarët kur ata nën hijen e atij druri të zotoheshin ty dhe Ai e dinte se ç’kishin zemrat e tyre, andaj u dhuroi qetësimin dhe së shpejti i shpërbleu me një fitore.” (El Fet’h 18)
Kjo është zemra e besimtarit.
2) Zemër e cila nxit në mjerim dhe vuajtje në të dyja botët: Kjo ndodh si arsye sepse është e sëmurë apo totalisht e vdekur, e cila shkatërron të logjikuarit, ose tërësisht ose pjesërisht, ose i kupton gjërat në të kundërtën e realitetit, ngase kjo zemër nuk sheh, nuk dëgjon dhe nuk kupton, siç e përshkruan Allahu xh.sh. këtë gjendje të zemrave në shumë citate kuranore: “Krijesat (gjallesat) më të dëmshme tek Allahu janë ata të shurdhrit (që nuk dëgjojnë të vërtetën), memecët (që nuk e thonë të drejtën), të cilët nuk logjikojnë.” (El Enfalë, 22) dhe thotë: “E ata që nuk besojnë botën tjetër, zemrat tyre janë mohuese dhe ata janë kryelartë.” (En Nahl, 22)
Kjo pra është zemra e jobesimtarit dhe e hipokritit.
Dhe nga tërë kjo që u tha deri tani, konkludojmë se rezultat i gjithë kësaj është kundërshtimi i parimeve të Allahut dhe i udhëzimeve të Tij. Thotë Allahu në Kuranin Famëlartë: “E kush ia kthen shpinën udhëzimit Tim, do të ketë jetë të vështirë dhe në ditën e Kiametit do ta ringjallim të verbër.” (Ta-ha, 24)
Falënderimet i takojnë Allahut dhe salavatet ia dërgojmë Muhamedit alejhi selam.

Sadat Rrustemi
12.10.2007