Transmetohet nga Abdullah b. Mes’udi, se një ditë prej ditësh ai kaloi në disa pjesë të Kufës dhe pa disa djelmosha mëkatarë, të cilët ishin tubuar, po pinin dhe në mesin e tyre gjendej edhe një këngëtar, i cili quhej Zadan dhe kishte zë të bukur. Ai i binte lahutës dhe këndonte.
Kur dëgjoi për këtë, Abdullah b. Mes’udi tha: “Sa zë i bukur qenka! Sikur të ishte për leximin e librit të Allahut!”
Abdulla b. Mes’udi vuri rrobën e tij mbi kokë dhe shkoi. Zedani e dëgjoi këtë fjalë dhe pyeti: “Kush ishte ky njeri?” I thanë: “Abdullah b. Mes’udi, shoku i të Dërguarit të Allahut salallahu alejhi ue selem.”
Zadani tha: “E çfarë tha ai?”
I thanë: Tha: “Sa i bukur qenka ky zë! Sikur të ishte për leximin e librit të Allahut.”
Zadani u ngrit, e theu lahutën dhe pastaj shpejtoi dhe e zuri Abdullah b. Mes’udin. Zadani filloi të qante para Abdullah b. Mes’udit. Abdullah b. Mes’udi e përqafoi dhe filloi të qante me të. Pastaj Abdullah b. Mes’udi tha: "Si mos ta dua një njeri të cilin e do Allahu?”
Në këtë moment, Zadani u pendua dhe u shoqërua me Abdullah b. Mes’udin dhe mori dije prej tij, derisa u bë një imam i shquar. Pastaj transmetoi nga Abdullah b. Mes’udi, Selmani dhe të tjerët.
 

Përktheu: Shaban Murati
18.5.2007