Secili nga miqtë mendon për tjetrin se është i zënë dhe nuk komunikon, që të mos shqetësojë. Kështu, me kalimin e kohës, çdonjëri mendon për tjetrin se ai e ka radhën i pari të komunikojë dhe i thotë vetes: -Pse të filloj unë i pari, kur ai nuk dëshiron të ketë lidhje me mua?
   Kështu, gradualisht dashuria dhe respekti kalon në urrejtje. Fjala e urtë thotë: Larg syve larg zemrës. Në këtë mënyrë, miqtë, shokët dhe të afërmit harrojnë njëri-tjetrin.
   Thuaji vetes: -Unë nuk dëshiroj të jem prej atyre që do t’i humbas shokët dhe do të filloj t’u shkruaj e t’u flas i pari.
-I nderuar vëlla! Unë jam mirë, ti si je? Të lutem komuniko me mua. Të dua për hir të Allahut të Lartësuar!

 

Pështati: Ulvi Fejzullahu
30.5.2008