Mirësia


Allahu i Plotfuqishëm në Kuranin e Tij Famëlartë thotë: “Nuk është mirësi te të kthyerit e fytyrave tuaja kah lindja ose perëndimi, por mirësi e vërtetë është ajo e atij që i beson Allahut, Ditës së Gjykimit, engjëjve, librave, Pejgamberëve dhe pasurinë që e do ua jep të afërmve, jetimëve, të varfërve, udhëtarëve, lypësve si dhe për lirimin e robërve, dhe ai që e fal namazin, e jep zekatin, dhe ata që kur premtojnë e zbatojnë, dhe të durueshmit në skamje, në sëmundje dhe në flakën e luftës. Të tillët janë ata të sinqertit dhe të tillët janë ata të devotshmit.”¹

Kjo është veshja më e bukur që duhet të veshim ne muslimanët. Fjala ‘mirësi’ është e sqaruar sipas perceptimit të Allahut mbi atë që është e drejtë dhe e vërtetë, si rrjedhim edhe formula dhe sqarimi i saj është i plotë si vijon:

Të besojmë në Allahun e Gjithëmëshirshëm: Ky është vetëm fillimi i besimit, fillimi i jetës. Ata që s’i shohin shenjat dhe mrekullitë e Zotit dhe nuk besojnë në Të janë persona të verbër në zemër dhe shpirt.

Besimi në Ditën e Fundit: Të besuarit në ditën e llogarisë bën që të mos e kalojmë këtë jetë duke u kapur pas ekzistencës së botës, pasi ajo në tërësi është materiale dhe e përkohshme.

Të besuarit në engjëjt: Besimi në ekzistimin e melaikeve (engjëjve) na bën të vetëdijshëm mbi botën e padukshme, e cila është e vërtetë ashtu si gjithçka që shohim përreth nesh.

Besimi në librat e Allahut: Prej këtyre, Kurani është një udhëzim hyjnor si dhe një dhuratë nga Allahu i Madhërishëm.

Të besuarit në të Dërguarit e Allahut: Çdo Pejgamber ka sjellë ndryshime të cilat në tërësi ishin për të mirën e njerëzimit.

Të shpenzojmë nga pasuria që zotërojmë për prindërit, të afërmit, jetimët, skamnorët, udhëtarët e nevojtarët. Thënë shkurt, duhet të kujdesemi për çdokënd që ka nevojë për ndihmë. Shoqëria e plotë dhe e mrekullueshme është ajo e cila për hir të Allahut zgjeron kufijtë e saj duke ndihmuar të tjerët.

Të falurit: Allahu i Madhërishëm është gjithherë me ne dhe megjithatë ka porositur që të falemi vetëm pesë herë në ditë. Duke qenë të përhershëm e konstantë në namaz, na bën që ta përkujtomë Krijuesin tonë përherë.

Ta japim zekatin: Përdorimi i fjalës zekat së bashku me një numër të madh kuptimesh të nxjerra nga rrënja e foljes zeka’, që do të thotë ‘të pastrosh’, pra kur ta nxjerrim zekatin nga pasuria jonë, ne kemi bërë pastrimin e pasurisë me dhënien e një shume të vogël. Termi zekat do të thotë virtyt, kjo në kuptimin e përgjithshëm. Së këndejmi, ne duhet të japim lëmoshë kur të shohim njerëz nevojtarë, ndërsa zekati është pjesë e të ardhurave tona, si një detyrë e drejtë. Me këtë detyrë dhe obligim fetar, ne pastrojmë veten e një pjesë të të ardhurave tona ua kemi borxh të skamurve.

Të zbatojmë premtimet: Sa herë që japim ndonjë premtim, i vogël apo i madh qoftë, duhet ta përmbushim. Kur të veprojmë në këtë mënyrë, njerëzit do të na besojnë dhe do ta kenë të ngulitur se kur themi diçka, jemi serioz dhe një gjë e tillë do të realizohet.

Të jemi durimtarë: Kjo futet ndër gjërat që më e lehtë është të thuhet sesa të praktikohet. Mjerisht, si pasojë e mungesës së kësaj cilësie, shohim se shumë gjëra të këqija ndodhin në këtë glob.

Siç e vërejmë, të veshurit me petkun e devotshmërisë përfshin edhe veprat të cilat burojnë nga vetëdijesimi mbi ekzistimin e Allahut dhe të qenët e Tij Krijues. Duke veshur rroba të tilla, secili do të na respektojë dhe do të shprehë dëshirën që të bëhet si ne. Ashtu si bimët që tërhiqen nga drita, edhe qeniet njerëzore i tërheq ajo që është e mirë dhe e dobishme.
 

Haxhah Liza Abdullah
Shqipëroi: Mr. Feim Dragusha
4.7.2008