Shoqërimi

   Duke lundruar me anijen e Kuranit, arrijmë te porti i shoqërimit dhe ja, duke vizituar të afërmit, miqtë, shokët dhe pa i hedhur vështrim vizitave të shpeshta dhe në kohë të ndryshme, shohim se nuk jemi në gjendje të vërejmë sjelljet tona aq të këqija. Për këtë, Allahu i Plotfuqishëm na mëson: “O ju që besuat, mos hyni në shtëpi të huaja pa kërkuar leje dhe pa i përshëndetur njerëzit e tyre. Kjo është më mirë për ju, që të merrni mësim. Po nëse nuk gjeni asnjë, atëherë mos hyni në to derisa t’ju jepet leje, e nëse ju thuhet që të ktheheni, ju kthehuni. Kjo është më e ndershme për ju. Allahu e di çdo gjë që veproni. Nuk është për ju ndonjë gjynah, nëse hyni në shtëpi të pabanuara, në të cilat keni ndonjë përfitim. Allahu e di atë që e shfaqni haptas dhe çfarë e mbani të fshehtë.”1

   Nga ky ajet mësojmë se gjithsesi jemi të obliguar të kërkojmë leje për të vizituar shtëpinë e dikujt dhe nuk duhet të hyjmë aty, vetëm nëse na lejohet një gjë e tillë. Me këtë tregohet respekti ndaj çështjeve private të të tjerëve.
   Kam bindjen se gjithmonë para se të vizitojmë ndonjë të afërm apo këdo qoftë, mund t’u bëjmë një telefonatë e t’i informojmë për vizitën tonë dhe me këtë mund të shohim nëse janë të zënë apo të lirë për të na pritur. Në këtë mënyrë, mund të mënjanojmë sjelljet e këqija, që mos t’i marrim njerëzit për së lehti. Sa më shumë që t’i njohim njerëzit, aq më shumë duhet të shtohet respekti ynë ndaj tyre, e nëse nuk na lejohet që të hyjmë në shtëpitë e tyre dhe urdhërohemi për t’u kthyer, atëherë duhet të kthehemi.
 

Haxhah Liza Abdullah
Shqipëroi: Mr. Feim Dragusha
6.6.2008