Pyetja:

Selam alejkum!

1-Jam duke lexuar librin “Sëmundja dhe ilaçi” të autorit Ibn Kajim el Xheuzije dhe në shumë paragrafë lexoj që ai përmend disa hadithe që i quan të dobëta. A mund të më sqaroni kush quhet hadith i dobët, hadith i saktë, hadith i mirë?

2- Kur shkoj të fal xhumatë në xhami dhe vjen ora për të falur sunetin e parë të xhumasë, shoh që disa e falin e disa nuk e falin. A është normale kjo gjë? A është mëkat mosfalja e këtij suneti?

3-Në disa libra, por dhe në disa hytbe, kam dëgjuar se sëmundjet lajnë gjynahet e robit, ndërsa në disa të tjera kam lexuar që sëmundja është dënim i mëkateve të kryera, ndërsa te disa të tjera sëmundjet janë sprova. Cila është e vërtetë nga këto?


Përgjigjja:

Alejkum selam ue rahmetullahi ue berekatuhu!

Falënderimet i takojnë Allahut, paqja dhe bekimet e Tij qofshin mbi të Dërguarin e Tij Muhamed, mbi familjen e tij, mbi shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit.


1. Hadith sahih janë hadithet, transmetuesit e të cilëve janë të besueshëm në fenë islame. Transmetuesit duhet të jenë të sinqertë në transmetimin e tyre, të transmetojnë hadithin fjalë për fjalë dhe jo vetëm kuptimin e tij dhe të kuptojnë hadithin.

Hadith hasen (i mirë) janë hadithet burimet e të ciliave dihen dhe transmetuesit e tyre janë të njohur dhe të qartë.

Kurse hadith haif (i dobët) janë hadithet të cilat nuk i kanë plotësuar kushtet e hadithit sahih apo hasen dhe nuk lejohet të punohet me këto hadithe apo të argumentohet me to.

2. Sa u përket namazeve që falen para xhumasë, Ibn Tejmije, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “I Dërguari salallahu alejhi ue selem nuk ka falur asnjë namaz pas ezanit dhe para namazit të xhumasë dhe nuk ka asnjë transmetim që na tregon se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem e ka bërë një gjë të tillë.”

Kurse per sunete pas xhumasë, është sunet që pas namazit të xhumasë të falen dy apo katër rekate sunet të xhumasë. Transmetohet nga Ebu Hurejra, Allahu qoftë i kënaqur me të, se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Kur ndonjëri prej jush e fal namazin e xhumasë (farzin), le t`i falë pas tij edhe katër rekate.”

Po ashtu, transmetohet nga Ibn Omeri, Allahu qoftë i kënaqur me të, se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem “i ka falur dy rekate pas namazit të xhumasë në shtëpinë e tij”.

Dijetari Ibn Tejmijje, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Kush e fal sunetin e xhumasë në xhami është i obliguar t`i falë katër rekate dhe kush e fal sunetin e xhumasë në shtëpi është i obliguar t´i falë dy rekate.”

3. Që të trija këto janë të vërteta: çdo sëmundje apo fatkeqësi që vjen prej Allahut xh.sh. mund të jetë si një dënim nga Allahu për ndonjë mëkat që e ka bërë robi i Tij apo mund të jetë sprovë për të.
Sprova që vjen prej Allahut xh.sh. është për disa shkaqe:

a) Provim nga ana e Allahut që ta shohë njeriu veten se a është prej të sinqertëve apo jo.

Allahu xh.sh. thotë: “A menduan njerëzit të thonë: “Ne kemi besuar, e të mos vihen në sprovë?” Ne i sprovuam ata që ishin para tyre, ashtu që Allahu gjithqysh do t’i dallojë ata që e thanë të vërtetën e do t’i dallojë edhe gënjeshtarët.” (El Ankebut: 2-3)

b) Spastrim për robin e Allahut nga mëkatet. Transmeton Ebu Hurejra, Allahu qoftrë i kënaqur me të, se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Çdo sprovë që e godet muslimanin, si: lodhjet, sëmundjet, preokupimet, dëshpërimet, mundimet, ngushtimet, saqë edhe një therrë nëse hyn në trupin e tij, me këto Allahu xh.sh ja shlyen mëkatet e tij.”

c) Ta ngrejë në shkallët më të larta në xhenet. Transmeton Sa’d ibn ebi Vekasi se e ka pyetur Pejgamberin salallahu alejhi ue selam: “O i Dërguar i Allahut, cilët njerëz më së shumti do të sprovohen?” Pejgamberi alejhi selam: “Pejgamberët, pastaj njerëzit e devotshëm, pastaj ata që i ngjajnë atyre. Njeriu sprovohet sipas besimit që ka; nëse është i fortë në fe, sprovohet më shumë; nëse është i dobët në fe, sprovohet më pak.”