Lavdërimet dhe falënderimet janë për Allahun, Zotin e të gjitha botëve. (Fatiha, 2)
Lavdërimet dhe falënderimet i takojnë vetëm Allahut, i Cili krijoi qiejt dhe tokën, solli errësirën dhe dritën (Enam, 1).
Lavdërimet dhe falënderimet janë për Allahun, i Cili na udhëzoi. Kurrë nuk do ta kishim gjetur drejtimin, po të mos na kishte udhëhequr Allahu (Araf, 43).
Lavdërimet dhe falënderimet janë për Allahun, i Cili i ka dërguar robit të Tij (Muhamedit alejhi selam) Librin (Kuranin) dhe nuk ka sjellë e nuk ka lejuar në të asnjë shtrembërim (Kehf, 1).
Lavdërimet dhe falënderimet janë për Allahun, i Cili nuk ka lindur bir dhe nuk ka asnjë shok a të barabartë në Mbisundimin e Tij (Israë, 111).
Lavdërimet janë për Allahun, i Cili na shpëtoi ne nga populli dhalimun (politeist, mohues, keqbërës, shtypës).
Lavdërimet dhe falënderimet qofshin për Allahun dhe paqja qoftë mbi robërit e Tij, të cilët Ai i ka zgjedhur (Nemël, 59).
Lavdërimet dhe falënderimet janë për Allahun, të Cilit i përkasin gjithë ç’është në qiej dhe gjithë ç’është në tokë. Për Të janë gjithë lavdërimet dhe falënderimet në Jetën e Pastajme dhe Ai është më i Urti Gjithëgjykues, Gjithënjohësi.
Lavdërimet dhe falënderimet i qofshin Allahut, i Cili ka larguar prej nesh (gjithë) hidhërimet (Fatir, 34).
Salavatet dhe selamet qofshin mbi më të zgjedhurin e njerëzimit, më të dashurin e Allahun, vulën e pejgamberisë, ndërmjetësuesin e parë në Ditën e Llogarisë, Muhamedin salallahu alejhi ue selem.

Të nderuar agjërues!
Së bashku le të kujtojmë suren Bekare, e zbritur në Medinë. Po në këtë sure të kalojmë tek ajeti 183, te fjala e Allahut, në të cilën u drejtohet adhuruesve të Tij me thirrjen më të bukur:

يٰأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءامَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ ٱلصّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
“O ju që keni besuar! Ju është urdhëruar juve edhe Es-Seum (agjërimi) siç u qe urdhëruar edhe atyre përpara jush, me qëllim që të mund të bëheni El-Muttekunë (të përkushtuar).” (Bekare, 183)
Qëllimi i agjërimit është që besimtari të ngjitet në shkallën e takvallëkut (devotshmërisë, përkushtimit). Dijetarët dhanë disa përkufizimi mbi takvallëkun, si:
- muttekunë janë ata që ruhen nga dënimi i Allahut, duke u larguar prej asaj që e ka ndaluar Allahu dhe njëherazi zbatojnë urdhrat dhe obligimet e Allahut;
- muttekunë janë ata që largohen prej gjynaheve;
- muttekunë janë ata që ruhen nga shirku (idhujtaria), ndërsa adhurimin e kanë të sinqertë ndaj Allahut të Lartësuar.
Të devotshëm janë ata që e kanë frikë më së tepërmi Allahun dhe zbatojnë urdhrat e Tij. Të devotshmit janë shëmbëlltyrë e vlerave të larta, janë miq të Allahut që kanë frikë të vërtetë dhe nuk vdesin ndryshe vetëm se besimtarë besnikë. Nuk i kundërshtojnë urdhrat e Allahut, nuk janë shpikës në fenë e Allahut, por janë zbatues të Sunetit të Muhamedit salallahu alejhi ue selem.
Le të kujtojmë së bashku fjalët e Allahut të Lartësuar që flasin mbi të devotshmit, të pëkushtuarit:
يَاأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱعْبُدُواْ رَبَّكُمُ ٱلَّذِي خَلَقَكُمْ وَٱلَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
“O njerëz, adhurojeni Zotin tuaj, i cili ju krijoi juve edhe ata që ishin para jush ashtu që të jeni të devotshëm (të shpëtuar).” (El-Bekare, 21)

وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجاً. وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَحْتَسِبُ .
“…e kush iu përmbahet dispozitave të Allahut, atij Ai i hap rrugë, dhe e furnizon atë prej nga nuk e kujton fare…” (Et-Talak, 2-3)

وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْراً
“E kush i frikësohet Allahut, Ai atij ia lehtëson punën.” (Et-Talak, 4)

ذَلِكَ أَمْرُ ٱللَّهِ أَنزَلَهُ إِلَيْكُمْ وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُعْظِمْ لَهُ أَجْراً
“Ky është vendim i Allahut që ua zbriti juve, e kush e ka frikë Allahun, Ai atij ia shlyen të këqijat dhe ia shton shpërblimin.” (Et-Talak, 5)

وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَخْشَ ٱللَّهَ وَيَتَّقْهِ فَأُوْلَـٰئِكَ هُمُ ٱلْفَآئِزُون
“Kush respekton Allahun dhe të Dërguarin e Tij, ia ka frikën Allahut dhe i përmbahet udhëzimit të Tij, të tillët janë ata që do të arrijnë atë që dëshirojnë.” (Nur, 52)

Të nderuar agjërues!
Sa përparësi të mira: shlyerje mëkatesh, shpërblim të madh tek Allahu, hapje e dyerve të bereqetit nga qiejt dhe toka, furnizim nga nuk e pret, lehtësim të punëve, zmadhim të shpërblimit, shpëtim në dynja dhe ahiret, mëshirë e madhe dhe sukses i sigurt.
Pra, devotshmëri është ibadeti (adhurimi) i drejtë, organizimi i jetës sipas mësimeve të fesë, përqendrimi serioz në fenë e Allahut të Lartësuar, largimi nga rrugët dhe rrugicat e shejtanit.

Të nderuar agjërues!
Kështu, së bashku, le të kujtojmë edhe disa porosi nga Suneti i Muhamedit salallahu alejhi ue selem:

مَنْ صَامَ رَمَضَانَ إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ
"Kush agjëron Ramazanin me bindje dhe shpresim në shpërblim, i falen mëkatet e bëra."

‏الصَّلَوَاتُ الْخَمْسُ وَالْجُمْعَةُ إِلَى الْجُمْعَةِ وَرَمَضَانُ إِلَى رَمَضَانَ مُكَفِّرَاتٌ مَا بَيْنَهُنَّ إِذَا اجْتَنَبَ الْكَبَائِرَ
"Pesë namazet, prej xhumasë në xhuma dhe prej Ramazanit në Ramazan falen (mëkatet), pos atyre që janë të mëdha (kebair)." (Transmeton Muslimi)
Po vëlla, të falen gjynahet, të shpërblen Allahu me falje, me mëshirë, me të mira të pafundme. Në Ditën e Gjykimit do të jesh i priviligjuar. Përparsia jote do të jetë nëpër hyrjen e veçantë, e rezervuar vetëm për agjëruesit, hyrja me emrin “Rejan’’. Muhamedi salallahu alejhi ue selem na përgëzon:

‏إِنَّ فِي الْجَنَّةِ بَابًا يُقَالُ لَهُ الرَّيَّانُ يَدْخُلُ مِنْهُ الصَّائِمُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يَدْخُلُ مِنْهُ أَحَدٌ غَيْرُهُمْ يُقَالُ أَيْنَ الصَّائِمُونَ فَيَقُومُونَ لَا يَدْخُلُ مِنْهُ أَحَدٌ غَيْرُهُمْ فَإِذَا دَخَلُوا أُغْلِقَ فَلَمْ يَدْخُلْ مِنْهُ أَحَدٌ
“Vërtet, në xhenet është një derë, e cila quhet Rejan, nëpër të cilën do të hyjnë në Ditën e Gjykimit vetëm ata që agjërojnë. Nëpër atë derë të tjerët nuk do të hyjnë. Do të thirret në atë derë ku janë agjëruesit. Do të çohen agjëruesit dhe nuk do të mund tjetërkush të hyjë nga ajo derë. E, pasi të hyjnë ata, dera do të mbyllet e nuk do të mund të hyjë askush tjetër.’’ (Transmeton Buhariu)
Pastaj, mos harro vëlla! A dëshiron që agjërimi të ndërmjetësojë për ty në Ditën e Llogarisë, në të cilën jemi nevojtarë të gjithë për përkrahjen e veprave tona. Muhamedi salallahu alejhi ue selem na lajmëron duke thënë:

‏الصِّيَامُ وَالْقُرْآنُ يَشْفَعَانِ لِلْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَقُولُ الصِّيَامُ أَيْ رَبِّ مَنَعْتُهُ الطَّعَامَ وَالشَّهَوَاتِ بِالنَّهَارِ فَشَفِّعْنِي فِيهِ وَيَقُولُ الْقُرْآنُ مَنَعْتُهُ النَّوْمَ بِاللَّيْلِ فَشَفِّعْنِي فِيهِ قَالَ فَيُشَفَّعَانِ
“Kurani dhe agjërimi ndërmjetësojnë për robin në Ditën e Gjykimit. Agjërimi thotë: “O Zot, e kam ndaluar nga ushqimin dhe epshet gjatë ditës”, ndërsa Kurani thotë: “O Zot, e kam ndaluar nga gjumi gjatë natës. Mundësona që të ndërmjetësojmë për të!” dhe ndërmjetësojnë.” (Transmeton Ahmedi)

E lusim Allahu e Lartësuar të na lehtësojë shtimin e ibadeteve në këtë muaj të bekuar!
Allahu im! Na udhëzo në rrugën e drejtë, në rrugën e atyre që i begatove me shumë të mira!
Kërkoj faljen nga Allahu i Lartësuar për veten time dhe për ju muslimanë të nderuar!
Allahu im! Na bëj prej muttekunëve, të devotshmëve, të përkushtuarve në rrugën Tënde!
 

Përgatiti: Ulvi Fejzullahu
7.9.2007