Rruajtja e mjekrës rezulton me një varg kundërvajtjesh islame, në mesin e të cilave janë:

1. Mosbindja ndaj Allahut

Rruajtja e mjekrës është vepër e mosbindjes ndaj Allahut, siç është theksuar në fjalët e të Dërguarit të Tij salallahu alejhi ue selem.

Ebu Hurejra, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka raportuar se sundimtari i Jemenit, i vendosur nga perandori persian Kisra, kishte dërguar dy të dërguar tek i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem. Kur ata kishin arritur tek ai, ai vërejti se ata i kishin rruar mjekrat dhe kishin mustaqe të mëdha. Duke urryer pamjen e tyre të shëmtuar, ai e ktheu fytyrën dhe tha: “Mjerë për ju! Kush ju tha të veproni kështu?” Ata u përgjigjën: “Zotëria ynë (Kisra)!”
I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem u tha: “Por Zoti im, i Lartësuar dhe i Lavdëruar qoftë Ai, më ka urdhëruar që ta lëshoj mjekrën dhe t’i shkurtoj mustaqet.” Shënuar nga Ibn Xharir et-Tabari, Ibn Sa’d dhe Ibn Bishran. Klasifikuar si hasen (i mirë) nga Albani (Fikh us-Sira nga el-Ghazali, f.359).

2. Mosbindja ndaj të Dërguarit salallahu alejhi ue selem

Rruajtja e mjekrës është vepër që tregon mosbindje ndaj të Dërguarit të Allahut salallahu alejhi ue selem, i cili në shumë hadithe i urdhëroi meshkujt që të lëshojnë mjekrën. Ibn Omeri, Allahu qoftë i kënaqur me të, raportoi se i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Shkurtoni mustaqet dhe lëshoni mjekrat.” Buhariu, Muslimi dhe tjerë.

Transmeton Ebu Hurejra, Allahu qoftë i kënaqur me të, se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ka thënë: "Shkurtoni mustaqet dhe lëshoni mjekrat dhe kundërshtoni mexhusët." Muslimi.
Bindja ndaj të Dërguarit salallahu alejhi ue selem është e barasvlershme me bindjen ndaj Allahut: “Kush i bindet Pejgamberit, ai i është bindur Allahut, e kush e refuzon, Ne nuk të dërguam ty roje kundër tyre.” (En-Nisa, 80)

3. Devijimi nga udhëzimi i të Dërguarit salallahu alejhi ue selem

Nuk ka dyshim se i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem është shembulli më i mirë për njeriun si në pamje ashtu edhe në vepra. Allahu thotë: “Ju e kishit shembullin më të lartë në të Dërguarin e Allahut, kuptohet, ai që shpreson në shpërblimin e Allahut në botën tjetër, ai që atë shpresë e shoqëron duke e përmendur shumë shpesh Allahun.” (El-Ahzab, 21)

Ka thënë Allahu i Madhëruar për të Dërguarin e Tij: "...prandaj, le të ruhen ata që kundërshtojnë urdhrin e tij (të të Dërguarit) se ata do t’i zërë ndonjë telash, ose do t’i godasë dënimi i hidhët." (En-Nur, 63)
Dhe ka thënë: "Çka t’ju japë Pejgamberi, atë merreni, e çka t’ju ndalojë, përmbajuni." (El Hashr. 7)

Ka thënë Allahu i Lartësuar: "Kush i bindet Pejgamberit, ai i është bindur Allahut, e kush e refuzon, Ne nuk të dërguam ty roje kundër tyre." (En-Nisa, 80)
Dhe ka thënë: "Ne nuk dërguam asnjë të Dërguar vetëm që me urdhrin e Allahut t’i bëhet respekt (nga njerëzit) atij." (En-Nisa, 64)

Ka thënë Pejgamberi salallahu alejhi ue selem: "Ai i cili largohet nga Suneti im, nuk është nga ne." Buhariu dhe Muslimi.
Dhe dihet se nga Suneti dhe urdhri i tij është edhe lëshimi i mjekrës.

Dhe Xhabiri, Allahu qoftë i kënaqur me të, raportoi se i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Me të vërtetë, udhëzimi më i mirë është udhëzimi i Muhamedit (salallahu alejhi ue selem).” Muslimi.
Xhabir bin Samurah, Allahu qoftë i kënaqur me të, raportoi se i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem kishte mjekër të madhe (Muslimi). Rruajtja e mjekrës ekspozon qartë një devijim prej pamjes dhe udhëzimit të tij.
Bera ibn Azibi, Allahu qoftë i kënaqur me të, raportoi se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem kishte mjekër të shpeshtë (Nesaiu dhe Ahmedi).

Këto hadithe dhe hadithe të tjera të shumta tregojnë për gjatësinë dhe madhësinë e mjekrës së të Dërguarit tonë, Muhamedit salallahu alejhi ue selem. Dhe është për t’u çuditur me ata të cilët pretendojnë se e duan Muhamedin salallahu alejhi ue selem, por nuk ia duan fizionominë atij, përkundrazi, duan fizionominë e armiqve të tij.

Dhe dihet fare mirë se nëse një person pretendon se e do një njeri, ai në të vërtetë e do edhe fizionominë e tij, veshjen e tij, të qëndruarit e tij, madje edhe shtëpinë dhe muret e tij i do. Kurse ai i cili e beson Allahun e Madhëruar dhe të Dërguarin e Tij, Muhamedin salallahu alejhi ue selem duhet që të jenë Allahu i madhëruar dhe i Dërguari i Tij salallahu alejhi ue selem më të dashur tek ai sesa e tërë gjithësia dhe patjetër kjo dashuri ndaj Allahut dhe të Dërguarit të Tij e shtyn atë që ta pasojë të Dërguarin e Allahut salallahu alejhi ue selem në të gjitha çështjet. Allahu i Lartësuar thotë: "Thuaj: “Nëse e doni Allahun, atëherë ejani pas meje (pas të Dërguarit) që Allahu t’ju dojë." (Ali Imran, 31)

Pra, nëse dashuria ndaj të Dërguarit salallahu alejhi ue selem nuk e nxit njeriun që ta pasojë Muhamedin salallahu alejhi ue selem, atëherë kjo është dashuri e rrejshme apo e trilluar dhe nuk është dashuri e vërtetë.

Transmetohet se i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem, kur pa një nga shokët e tij se e kishte petkun nën zogun e këmbës, i tha: "Ngrije petkun". Ai u arsyetua duke i thënë se ishte një petk i thjeshtë (kishte për qëllim se nuk e kishte lëshuar nga mendjemadhësia). Pejgamberi salallahu alejhi ue selem i tha: "A nuk jam unë shembull për ty?" Ahmedi dhe Tirmidhiu.

Tani po pyes atë që e rruan mjekrën: Cila do të jetë përgjigjja jote nëse do të të pyeste Pejgamberi salallahu alejhi ue selem se pse e ke rruar mjekrën? Dhe pas të gjitha arsyetimeve të tua, do të të thoshte: “A nuk jam unë shembull për ty?”
Ose do ta kishte urryer veprën tënde duke të thënë: "Ç’të shtyu ta bësh këtë", apo "Mjerë për ty, kush të tha ta bësh këtë?" Ashtu siç u tha të deleguarve të Kesras, kur i pa (edhe pse ishin qafirë) se i kishin rruar mjekrat e tyre dhe kishin lëshuar mustaqet. E urreu Pejgamberi salallahu alejhi ue selem të shikuarit e tyre dhe tha: "Mjerë për ju, kush ju tha ta bëni këtë?" Ata thanë: “Na ka urdhëruar këtë ta bëjmë zotëria ynë (Kesra).” Pejgamberi salallahu alejhi ue selem u tha: "Mirëpo Zoti im më ka urdhëruar mua që ta lëshoj mjekrën dhe t’i shkurtoj mustaqet." Taberiu dhe shejh Albani e ka bërë këtë hadith hasen.

A thua, çfarë do të thoshte Pejgamberi salallahu alejhi ue selem po t’i kishte parë shumicën e umetit (popullit) të tij të rruar? Vallahi, të jeni të bindur se do të kishte urryer t’i shikonte ata. Ai i urreu t'i shikojë qafirët për shkak se kishin rruar mjekrat e tyre, të cilët nuk e kishin obligim lëshimin e mjekrës sepse ishin në tjetër fe. Po ç’është më e keqja, shumica e pasuesve të tij, ata të cilët pretendojnë se e pasojnë rrugën e tij dhe se janë duke shkuar rrugës së tij për të përhapur fjalën e Allahut të Madhëruar, i kanë mjekrat e rruara e disa prej tyre edhe mustaqet e lëshuara. A thua vallë nga kush po marrin shembull, nga populli i mbretit Kesra, nga mexhusët, edhe pse në disa transmetime qëndron se mexhusët i shkurtonin mjekrat e tyre? O muslimanë, armiqtë e Allahut duhet të jenë për ne shembuj?! Kurse Pejgamberi salallahu alejhi ue selem thotë: "A nuk jam unë shembull për ty?" Ahmedi dhe Tirmidhiu.

 

Eroll Nesimi
8.8.2008