Të falënderojmë o Zot që na udhëzove në rrugët e suksesit! Tek Ty mbështetemi dhe kërkojmë ndihmë për lartësimin e fjalës së vërtetë dhe ftesës në mirësi. Paqja dhe bekimet qofshin për të dërguarin tonë, Muhamedin, të cilit i zbrite Kuranin dhe mbi çdokënd që fton në rrugën tënde me sinqeritet!

Kush i shmanget udhëzimit dhe ndjek rrugën e mashtrimit, kthimi dhe llogaria e tyre është tek Ty.

Thirrja në rrugë të Allahut, për atë që i përgjigjet detyrave, çështjeve të rëndësishme, detyrimeve më të mëdha fetare, muaji i Ramazanit është një mundësi, shans i përshtatshëm me bujarinë dhe gjerësinë e tij për thirrje të frytshme.

Në muajin e Ramazanit zemrat ekspozohen me përkulje dhe nderim përkujtimit të Allahut dhe janë të gatshme të pranojnë këshillat e mira dhe të forcojnë me to dëshirën për pendim.

Fjalët tona në këtë temë, do të vërtiten rreth thirrjes në rrugë të Allahut, vlerën, edukatën dhe çdo gjë rreth saj.

Të nderuar muslimanë!

Thirrja në rrugë të Allahut përfshin çdo gjë që ka për qëllim ngritjen e Islamit, përhapjen e tij tek njerëzit dhe mohimin i çdo gjëje që lidhet me të kaluarën (injorancën[1]), rikthimin e çështjeve që janë larg nga njerëzit.

Thirrja në rrugë të Allahut përfshin çdo thënie, veprim, shkrim, lëvizje, jetesë, moral, sjellje, veprimtari, shpenzim pasurie i thjeshtë apo i shumtë, që i vjen në shërbim asaj dhe që nuk kundërshton ligjin.

S’ka dyshim se puna është qendër e thirrjes. Ajo është baza, argumenti dhe udhëheqësi i saj, por thirrja bashkë me punën ka nevojë edhe për shumë përpjekje e mund. Çdokush që punon një punë që duhet bërë, është sikur t’i ketë mësuar njerëzve vendburimin.

Të nderuar agjërues!

Tekste të sheriatit kanë urdhëruar për thirrjen që të jetë larg pafuqisë së përcjelljes së saj, të qartësohen vlerat e saj dhe shpërblimi që lidhet me të. Tekstet që lidhen me paraqitjen e diçkaje në formën e numërimit, vijnë në mënyrën urdhërore të thirrjes. Tekstualisht thuhet: “Fto në rrugën e Zotit tënd me urtësi dhe fjalë të mira.” Gjithashtu, thuhet: “Tek Ai ftoj dhe tek Ai pendohem.”

Ka ardhur në mënyrën urdhërore si urdhërim për të mirë dhe ndalim nga e keqja. “Jeni populli më i mirë i dalë tek njerëzit që urdhëroni për të mirë dhe ndaloni nga e keqja.”

Ka ardhur në formën e përcjelljes tek të tjerët. “O i dërguar, përcill atë që të është zbritur nga Zoti yt.”

Ka ardhur në formë këshille. “Atëherë, këshillohuni me Allahun dhe të dërguarin e Tij.” Dhe “Dhe ata që këshilluan t’i përmbahen të vërtetës dhe që këshilluan për durim.”

Ka ardhur në formën e predikimit. “Tha: ‘Vërtet ju predikoj...’”

Ka ardhur në formën e përkujtimit. “Dhe përkujto se përkujtimi i bën dobi besimtarëve.”

Ka ardhur në formën e paralajmërimit. “Dhe paralajmëro fisin e të afërmit e tu.”

Ka ardhur në formën e përgëzimit. “Dhe përgëzoji besimtarët.”

Ka ardhur në formën e luftimit. “Mos iu bind mohuesve dhe luftoji ata me një luftë të madhe.”

Ka ardhur në formën e paralajmërimit nga kapardisja dhe lajmërimit të fitores së fesë.

Ka ardhur në formën e paralajmërimit për neglizhimin e thirrjes dhe fitoren e fesë. “Allahu do ta sjellë një popull që Ai e do atë (popull) dhe ata e duan Atë (Zotin), (një popull) që është modest e i butë ndaj besimtarëve, por i ashpër dhe i fortë ndaj mohuesve, që lufton në rrugën e Allahut dhe që nuk i frikësohet kërcënimit të asnjë kërcënuesi.”

Vlera e thirrjes dhe fryteve të saj, i kthehet, veçanërisht, çdo personi dhe njerëzve të thjeshtë, të cilët nuk numërohen, të aftë dhe të inspiruar për këtë, duke bashkëpunuar.

Thirrja dhe ftesa në rrugë të Allahut është bindje ndaj Allahut të Lartësuar, të kënaqurit e Tij, si dhe fitore ndaj kërcënimit të Tij.

Thirrja dhe ftesa në rrugë të Allahut është e çmuar për fenë e Allahut, imitim i profetëve dhe të dërguarve, iritim i armiqësisë së shejtanëve prej xhinëve dhe njerëzve, çlirim nga të qenët viktimë e injorancës dhe pasimit të verbër.

Thirrja dhe ftesa në rrugë të Allahut është shkak për shtimin e veprave të mira dhe besimit, për zbritjen e mëshirës dhe largimin e fatkeqësisë. Është shkak për shtimin e veprave të mira të dobishme në këtë botë dhe pas vdekjes. Është shkak për bashkim, forcim dhe miqësi të ngushta.

Thirrja në rrugë të Allahut është fjala më e mirë e, ku ka më mirë se të ftosh në rrugë të Allahut! “E kush është më i mirë në thënie se sa ai që fton në rrugë të Allahut, punon punë të mira dhe thotë unë jam prej muslimanëve.”

Udhëzimi i një personi të vetëm është më e mirë se dynjaja dhe se çka në të. Thirrësit në rrugë të Allahut janë njerëzit më të mëshirshëm, me shpirt dhe zemër të pastër. Ata janë ata të djathtët, trashëgimtarë të profetëve.

Të nderuar agjërues!

Ekzistojnë disa cilësi me të cilat duhet të pajiset thirrësi në rrugë të Allahut, qoftë thirrja individuale apo e organizuar. Prej këtyre cilësive përmendim:

dija, puna, sinqeriteti, durimi, morali dhe sjellja e mirë, bujaria, qartësia, urtësia, mëshira, dëshira e madhe për të thirrur në të vërtetën, etj.

Gjithashtu, prej cilësive të cilat duhet t’i posedojë një thirrës janë: zemërbutësia, biseda dhe takimi jo me fyerje, siguria në Allahun, siguria në fitore, të kënaqurit edhe me pak rezultate, si dhe të arriturit e shumë të mirave.

Për këtyre cilësive, gjithashtu, përmendim: të larguarit e smirës, të mënjanuarit e përshpejtimit apo të nxituarit në rezultate, të larguarit e konkurrencës në dynja apo zhytja në kënaqësitë dhe punët e saj.

Nga edukata e thirrësit në rrugë të Allahut është që të jetë shoqërues i butë në mirësi, i përkushtuar në të udhëzuarit e krijesave, këshilltar në përgjegjësi, të ketë lidhje të fortë me Allahun, përmendës dhe lutës i shpeshtë, të ketë gjithmonë ndërmend mbikëqyrjen e Allahut, qoftë edhe në lëvizjen më të vogël.

Prej edukatës së thirrësit, gjithashtu, përmendim: dëshirën për trajtimin e çështjeve model, kapja pas të gjitha mundësive të thirrjes, mos përbuzja e çdo përpjekjeje në rrugën e saj, çfarëdo qoftë.

Prej edukatës së thirrjes është që t’i trajtojë njerëzit sipas nivelit të tyre, të ketë parasysh nivelin e sasisë së tyre, në mënyrë që gjendja e tyre të mos përkeqësohet, të ketë parasysh shqetësimet dhe telashet e tyre, në mënyrë që mos t’ia shtojë më tej.

Prej kësaj edukate është edhe ndjeshmëria e dobësive të të ftuarve, si dhe njohja e gjendjeve të tyre.

Prej të njëjtës edukatë është edhe largimi nga debati sa e lejojnë kufijtë, dhe këtë ne formën më të mirë.

Prej kësaj edukate është marrëveshja me të ftuarit, nxitja dhe inkurajimi i tyre, lidhja e tyre me shoqëri të mirë, interesimi me urtësi për largimin nga shoqëria e keqe.

Prej kësaj edukate është fillimi me gjërat më të rëndësishme e të domosdoshme, si dhe largimi nga fitorja e nefsit.

Prej kësaj edukate është shumëllojshmëria e mjeteve të thirrjes, nganjëherë me predikim, nganjëherë me dhurata, nganjëherë me dërgimin e tyre në mënyrë indirekte, etj.

Prej kësaj edukate është edhe shfaqja e përkujdesjes për të ftuarin, si njohja e emrit të tij, njohja me gjërat e nevojshme të tij, njohja me preokupimet dhe gjërat që i bëjnë dobi atij.

Të nderuar agjërues!

Kjo është thirrja dhe ftesa në rrugë të Allahut, ndërsa këto janë dobitë, vlerat dhe edukata e thirrësve në të. Jeni të lirë të jeni me ne thirrës në rrugë të Allahut, çdokush sipas mundësisë së tij. Njëri me dijen e tij, tjetri me pasurinë, tjetri me pozitën e tij, tjetri me mundin dhe përpjekjen e tij për të realizuar të mirën, për të mos ia lënë të gjithë përgjegjësinë kërkuesve të dijes.

Ky muaj i Ramazanit është një mundësi e madhe për të ftuar në rrugë të Allahut, sepse zemrat janë zbutur dhe shpirtrat enden në mirësi dhe i përgjigjen thirrjes së Allahut.

A e kuptove përgjegjësinë tënde? A i kushtove kohë thirrjes në rrugë të Allahut me fuqinë tënde, mundin dhe përpjekjen tënde? A e përcolle dhe a e hoqe përgjegjësinë nga vetja jote?

O ti që Allahu të ka dhënë begati në pasuri, a nuk po ndihmon në thirrjen në rrugë të Allahut me pasurinë tënde?! Ndihmo për thirrjen e Allahut me botimin e librave të dobishëm rreth të cilave vërtitet daua! A nuk dëshiron të futesh në mesin e thirrësve në rrugë të Allahut?! A nuk po përpiqesh të lehtësosh çështjet e thirrjes në rrugë të Allahut?!

O ti informues i muslimanëve, kudo qofsh, a nuk dëshiron të kesh edhe ti pjesë në përhapjen e së mirës, në ftesën në rrugë të Allahut me fjalë të mira?! A nuk e di që ti ke mundësi për të përhapur fjalë të mira apo të ndihmosh në përhapjen e tyre?! A nuk e di që ti ke mundësi të përcjellësh ditë e natë?! A nuk e di që ke përgjegjësi për këtë?!

O ti që Allahu ta ka bërë të dashur diturinë e lidhjeve dhe shërbimit nëpërmjet rrjetit të internetit! A nuk e ke bërë internetin një mundësi për përhapjen e thirrjes në rrugë të Allahut dhe përhapjen e të mirave?! A nuk është e drejta jote që të përhapësh të mirën në linjën dhe rrjetin më të gjerë në pak sekonda, si p.sh.: fjalimet e dijetarëve, duke qenë i qetë në shtëpinë tënde?!

O motër muslimane! A nuk ke ti mundësi të përhapësh thirrjen dhe të mirën në radhët e vajzave dhe grave?!

O muslimanë! Le të bashkohemi të gjithë së bashku në thirrjen në rrugë të Allahut. Le ta bëjmë këtë muaj shesh të pritjes së të mirave. Le të bashkëpunojmë për të larguar pakujdesinë nga të pakujdesshmit, të përkujtojmë gjithmonë me këshilla dhe të mësojmë të paditurit. “E kush është më i mirë në thënie se sa ai që fton në rrugë të Allahut, punon punë të mira dhe thotë: unë jam prej muslimanëve.”

O Allah, na bëj prej atyre që e ndihmojnë fenë tënde dhe që janë thirrës në rrugën Tënde! Lutja jonë e fundit është: falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve dhe paqja dhe bekimet qofshin për të dërguarit dhe për të dashurin tonë, Muhamedin alejhi selam!

Muhamed bin Ibrahim el Hamd

Përktheu: Erion Sula

13.10.2006