1. Mosbesimi në Allahun e Lartësuar dhe mungesa e së vërtetës.

Meqenëse besimi i vërtetë e mbush zemrën me siguri, rehati, me bindje dhe kënaqësi dhe e bën njeriun të ndihet që ai ka lidhje të fortë me Allahun Fuqiplotë, i Cili i vetëm e krijoi njeriun dhe i dha atij formën më të përsosur, Ai është që krijoi çdo gjë të dukshme dhe të padukshme dhe di më së miri se si e arrin njeriu mirëqenien dhe lumturinë. Pra, pengesa për të arritur lumturinë e vërtetë në këtë botë dhe në botën tjetër, është mospranimi i fesë së vërtetë të Allahut, Islamit.

Atyre që u mungon besimi i vërtetë dhe janë të humbur nga udhëzimi hyjnor, që i ka ardhur llojit njerëzor, përmes vulës së profetëve, Muhamedit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!), do të vuajë nga boshllëku shpirtëror dhe do ta privojnë veten e tyre nga mëshira dhe shpëtimi i vërtetë. Allahu i Madhëruar në Kuranin famëlartë thotë:

فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلامِ وَمَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاءِ كَذَلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ             الأنعام:125

"Dhe atë që Allahu dëshiron ta udhëzojë, Ai ia hap atij gjoksin për Islam, kurse atij që Ai dëshiron ta humbasë, ia mbyll dhe ia shtrëngon gjoksin sikur të jetë duke u ngjitur në qiell. Në këtë mënyrë, Allahu lëshon Zemërimin e Tij mbi ata që nuk besojnë."  Enam, 125.

 2. Mëkatet dhe krimi.

Njeriu nuk i ka kuptuar pasojat serioze të mëkateve të tij dhe efektet e të cilave kryesisht nuk kanë shërim. Mëkatet dhe krimet janë pengesë për të arritur lumturinë e vërtetë. Një kriminel është gjithmonë më i trishtuar sesa viktima e tij. Një kriminel që nuk është dënuar, do të jetë ndërmjet njerëzve më fatkeqi.

3. Zilia dhe xhelozia.

Zilia dhe xhelozia janë burime të pakënaqësisë dhe vetëtorturimit për njerëzit. Ne jemi këshilluar në Kuranin famëlartë të kërkojmë shpëtim nga e keqja e këtyre. Allahu i Madhëruar thotë në Kuran :

وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ  الفلق:5

 "Dhe nga sherri i smirëkeqit kur vepron sipas smirës." Felek, 5.

Të dyja, zilia dhe xhelozia kur fillojnë të veprojnë çojnë në shkatërrimin e lumturisë dhe u largon njerëzve gjërat e mira që ato gëzojnë. Shpëtimi më i mirë nga kjo e keqe është besimi në Allahun e Madhëruar me zemër të pastër.

4. Dashaligësia.

Besimtarët e vërtetë janë përshkruar në Kuran duke i thënë Allahut kur ato luteshin:

وَلا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلّاً لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا                                                الحشر: 10

"...dhe mos na fut në zemrat tona asnjë grimcë urrejtje ndaj atyre që besuan..." Hasher, 10.

Dashaligësia dhe mllefi janë pengesa për lumturinë e njeriut. Në fakt dashaligësia është e kundërta e lumturisë, i përket një fushe tjetër në ndjenjat e njeriut. Është si një virus që vret ndjenjat fisnike dhe më të mira të njeriut.

5. Inati.

Inati tregon pakënaqësi dhe armiqësi. Pra, është një nga kërcënimet më të mëdha që prish lumturinë e njeriut. Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) theksoi rëndësinë e vetëkontrollit kur këshilloi një nga shokët e vet: "Mos e tejkalo me inatin…"

6. Padrejtësia.

Padrejtësia, padyshim do ta shkatërroj çdo njeri që e praktikon. Kjo është provuar nga shumë shembuj që shërbejnë si paralajmërim dhe mësim për njerëzimin, për ta shmangur këtë ves të keq duhet të mbajmë drejtësi dhe barazi. Padrejtësia mund të shënojë mëkatimin dhe tejkalimin e kufijve. Gjithashtu mund të shënojë bërjen qëllimisht gabim të gjërave ose mospranimin e të vërtetës. Në këtë kontekst, konceptet e gabuara për hyjnoren siç është politeizmi, adhurimi i idhujve dhe adhurimi i rremë, janë disa forma të padrejtësisë, shtrembërim i fesë së vërtetë dhe tejkalim kundër urdhërimeve hyjnore. Ajeti i mëposhtëm i Kuranit e shpjegon këtë çështje :

وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لاِبْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَيَّ لا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ         لقمان:13

"Dhe (kujto) kur Lukmani i tha birit të vet kur po e këshillonte: ‘O biri im! Mos bashko të tjerë në adhurim me Allahun. Vërtet që bashkimi i të tjerëve në adhurim me Allahun është dhulm (padrejtësi, gabim) i madh (më i madhi)’.” Llukman, 13

Shumë kombe kanë përkrahur ose nuk u kanë rezistuar tiranëve të padrejtë dhe keqbërësve dhe kanë sjellë, në këtë mënyrë, mbi vete shkatërrim dhe humbje të plotë. Citatet e mëposhtme të Profetit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) dëshmojnë për këtë fakt të provuar shumë herë gjatë jetës njerëzore. Ebu Musa el Eshari, një prej shokëve të Profetit tregon se Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) ka thënë: "Allahu mund t’i japë një tirani mëkatar shtyrje të afatit dhe pastaj Ai do ta dënojë atë, Ai kurrë nuk lë gjë që t’i shpëtojë". Transmetuar nga Buhariu dhe Muslimi. Pastaj Profeti recitoi këtë ajet Kurani :

وَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ                         هود:102

"I tillë është Mbërthimi (Ndëshkimi i ashpër) i Zotit tënd, kur Ai mbërthen vendbanime të cilat punojnë të gabuarën. Vërtet që i dhimbshëm shumë, tepër i ashpër është Mbërthimi i Tij."  Hud, 102.

Në një ajet tjetër Kurani është theksuar :

وَكَأَيِّنْ مَنْ قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَيَّ الْمَصِيرُ    الحج:48

"Dhe shumë prej qyteteve të cilat ishin në rrugë të gabuar Unë u dhashë afat, pastaj më në fund Unë i përfshiva me ndëshkim. Dhe (më në fund) tek Unë është kthimi i ju të gjithëve." Haxh, 48.

7. Frika nga fuqia tokësore.

Frika tek të tjerët përveç Allahut të Madhëruar është çështje e përuljes, pasigurisë dhe mungesës së lumturisë. Ndërsa frika nga Allahu prodhon tek njeriu ide fisnike dhe e çon atë të zhvillojë drejtime të shëndosha dhe sjellje të shkëlqyeshme. E liron atë nga të gjitha zinxhirët e skllavërisë njerëzore dhe ruan dinjitetin e tij dhe është i lirë të vendosë vetë për çdo gjë. Allahu thotë në Kuranin famëlartë :

إِنَّمَا ذَلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ فَلا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ     آل عمران:175

 "Vetëm shejtani jua shtie në mendje frikën e eulijave të tij (të shokëve, pasuesve të tij si mosbesimtarët, paganët, mohuesit etj), kështu që mos u frikësoni atyre aspak, por m’u frikësoni vetëm Mua, nëse jeni besimtarë të vërtetë." Ali Imran, 175.

8. Pesimizmi.

Pesimizmi është sinonim me dhimbjen dhe telashet. Të drejton drejt një faze ku ndihesh i plogësht dhe i depresionuar. Një person pesimist do të dëshironte të kthehej mbrapa dhe të shijojë jetën e tij ose të arrijë synimet e tij. Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) ka përkrahur dhe pëlqyer optimizmin dhe ka dekurajuar dhe nuk e ka pëlqyer pesimizmin. Një pesimist për sa i përket tendencave të tij disfatiste, shkakton shumë probleme dhe vështirëson punët me nervat e tij, të cilat janë shumë të rënduara me dilema dhe probleme.

9. Dyshimi.

Allahu i Madhëruar thotë në Kuranin famëlartë :

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ                     الحجرات: 12

"O ju që keni besuar! Mënjanoni shumë dyshime. Vërtet mjaft nga dyshimet përbëjnë gjynahe…" Huxhurat, 12.

Gjithashtu Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) thotë: "Shmanguni dyshimit, sepse dyshimi është gënjeshtra më e madhe." Transmetuan Buhariu dhe Muslimi.

Si mundet që një person dyshues të jetë i lumtur? Dhe si mundet një shoqëri e mbushur me dyshim dhe mosbesim të përparojë ose të drejtojë një jetë kolektive të lumtur.

10. Arroganca.

Një person arrogant kalon një jetë në mjerim. Ai i trajton njerëzit e tjerë në një mënyrë të pasjellshme dhe vetlavdërohet pa kufi. Shtyp njerëzit padrejtësisht ose iu kthehet atyre me arrogancë. Ai është përfundimisht i pushtuar nga ndërgjegjja fajtore që e bën jetën e tij të mjerueshme. Allahu thotë në Kuran :

وَلا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُور ٍ لقمان:18                                                                                                                       

"Dhe mos e kthe fytyrën mënjanë me kryelartësi nga njerëzit dhe as mos ec nëpër tokë duke fyer e mospërfillur (të tjerët). Vërtet që Allahu nuk do çfarëdo arroganti e mburraveci qoftë." Llukman, 18.

Profeti Muhamed (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) dha këshillën e tij, për sa i përket kësaj çështjeje: "Ditën e Gjykimit Allahu nuk do ta shikojë atë të cilin ka tërhequr  petkun e tij nga mendjemadhësia." Transmetuan Buhariu dhe Muslimi.

11. Përkushtimi ndaj të tjerëve përveç Allahut.

Është në natyrën e njeriut që ai të dojë dhe të urrejë, por mbartja e dashurisë dhe e urrejtjes në ekstremitet është e rrezikshme. Merr për shembull historinë e Romeos dhe Xhuljetës në literaturën angleze, ose Kajs dhe Lejla në literaturën Arabe. Kajsi që njihet në histori si i dashuruari tmerrësisht me Lejlën, ai vuajti jashtëzakonisht shumë nga kjo dashuri, derisa humbi arsyen e tij dhe më vonë vdiq në një gjendje të mjerueshme. Kur zemra juaj i është përkushtuar plotësisht Krijuesit tuaj, Allahut, dashuria juaj është e plotë dhe ju do të gëzoni një emocion të lartë, i cili e mbush zemrën me paqe dhe gëzim. Kjo lloj dashurie nuk është në kundërshtim me dashurinë ndaj prindërve, gruas ose fëmijëve. Në fakt këto dashuri plotësojnë njëra-tjetrën. Por, emocionet ekstreme, kur nuk kontrollohen nga logjika dhe arsyeja, janë, në fakt, dëmtuese për jetën dhe lumturinë tonë.

12. Dhënia pas alkoolit dhe drogës.

Shumë njerëz mendojnë se lumturia mund të arrihet ndërmjet alkoolit dhe dhënies pas drogës. Pra, ato duke marrë drogë mendojnë se do të largohen nga shqetësimet dhe hallet e jetës. Ato janë si dikush që largohet për nga zjarri dhe shkon në ferr. Droga mundet të të çojë, për një kohë të shkurtër, në një ëndërr iluzioniste në të cilën arrin botën e lumturisë, por në fakt ato kanë shkuar në shkatërrim dhe copëtim. Ne jemi dëshmitarë të këtyre shembujve të shkatërrimit dhe kaosit në botë, për sa i përket dallgës së madhe të abuzimit me drogën, përveç shkaqeve të tjera të lidhura me korrupsionin dhe mungesa e rregullave të fesë së vërtetë.

Përktheu:Arsen Muskurti

Marrë nga libri: “The way to happiness”

Autor: Ghalib Masri dhe Nathif Xhama Adam

09.03.2007