O ju të mençur! Çfarë do të ishte mendimi juaj ndaj një njeriu që e gjen veten në një qytet të panjohur ose shkretëtirë, duke ngjarë kjo pa zgjedhjen dhe dëshirën e tij? Por kur t'i vijnë atij udhërrëfyesit për ta udhëzuar për gjithçka, ai është mospërfillës ndaj tyre. Bile, ai kthehet dhe i lufton ata, megjithëse ata kanë ardhur për shpëtimin dhe udhëzimin e tij. Ky i shan udhërrëfyesit, kurse ata afrohen tek ai.

Në të vërtetë përgjigja e të mençurve do të ishte, pikë së pari, për atë njeri të humbur, se për të është si të thuash një botë e panjohur ku e sollën pa dashjen e tij dhe për të mësuar misterin e ardhjes së tij. Një njeri i arsyeshëm kur gjen udhërrëfyesit që kanë ardhur për udhëzimi e tij dhe provon vërtetësinë e tyre, i respekton dhe zbaton rrugën e tyre.

Kurse ai nuk interesohet për vetveten ose për Atë që e solli në këtë vend ose për profetët e Zotit të Lartësuar. Nuk ka dyshim se ai njeri është i çmendur. Njeriu i mençur kujton jetën e tij në këtë botë, mendon, si të thuash se s'ka qenë asgjë ose "tokë e vdekur", e pastaj është bërë njeri i gjallë siç thotë Allahu në Kuranin famëlartë:

"Nga faktet (e fuqisë) së tij është edhe ajo se Ai ju krijoi prej dheu e mandej ju (u zhvilluat në) njerëz që veproni të shpërndarë." Rum, 20.

Sa dallim ka mes botës tokësore të vdekur e cila nuk dëgjon, nuk shikon, nuk mendon, nuk përmirëson, nuk zhvillohet, nuk lind dhe nuk cilësohet me asnjë cilësi prej cilësive të jetës dhe midis njeriut të gjallë që e ka mbushur tokën me lëvizje dhe aktivitet. Nëse i mençuri mendon në ngjarjen e shpërnguljes së tij prej botës së vdekur në botën e gjallë njerëzore dhe se si është shndërruar toka në spermë prej ujit të turbullt nëpërmes shndërrimit të saj në ushqim, pastaj si është shndërruar sperma në gjak, gjaku në copë mishi, mishi në asht, pastaj i ka veshur eshtrat me mish dhe ka filluar jeta dhe shpirti në embrionin e femrës. Sikur të mendojmë ndaj të gjitha  këtyre çështjeve do të shihet se asgjë nuk është bërë me zgjidhjen e tij dhe do ta dinte se detyra e parë e tij është njoftimi me Atë në Duar e të Cilit është ekzistenca, jeta dhe fizionomia e tij. Allahu e ka sjellë atë në tokë pa lejen ose zgjedhjen e njeriut, siç thotë Allahu i Madhëruar në Kuran:

"O njeri! Po ç'të mashtroi ty kundrejt Zotit tënd që është bujar e i urtë që të krijoi, të përsosi dhe të drejtoi, të formësoi në formën që Ai dëshiroi!?" Infitar, 6-8.

Ç'të shtyri të largohesh nga rruga e Zotit, që të krijoi, të zbukuroi e të përsosi, o njeri? A mendon se ke ardhur në këtë botë vetvetiu? A mendon se e krijove vet veten tënde? Jo, kurrë  mos mendo kështu! Në lidhje me këtë Allahu i Madhëruar thotë në Kuran:

"A mos u krijuan prej asgjëje, apo ata vet janë krijues?" Tur, 35.

Derisa ekzistenca, jeta dhe krijimi yt është në duart e Allahut të Lartësuar, që të krijoi e të përsosi në formën më të bukur e të mirë, atëherë patjetër duhet ta njohësh Atë në duart e të Cilit është çështja dhe ekzistenca jote. Derisa je rob me dashjen e Tij, patjetër të jetë njohuria jote për Zotin tënd detyrë e parë për ty, si njeri i mençur.

Përshtati: Arsen Muskurti 

08.08.2006