Kur Allahu i Lartėsuar i zbriti kėto ajete: “Nuk
ėshtė (shpėtim) sipas shpresave tuaja as sipas
shpresave tė ithtarėve tė librit. Kushdo qė bėn
keq, do tė ndėshkohet me te dhe pėrveē Allahut,
nuk ka pėr t'i gjetur vetes as mbrojtės as
ndihmės.” Nisa, 123.
Ebu Bekri erdhi tek profeti alejhi selam,
ndėrkohė qė ishte duke qarė i tha tė dėrguarit
tė Allahut: “A ka ndonjė prej nesh qė nuk i bėn
padrejtėsi vetes sė tij, o i dėrguari i Allahut?
Si mund ta pėrmirėsojmė gjendjen tonė, nėse
Allahu do tė na ndėshkojė pėr ēdo gjė?” Profeti
alejhi selam i pėrgjigjet: “Allahu tė ka falur
ty, o Ebu Bekėr. A nuk po lodhesh, a nuk po
mėrzitesh, a nuk po sprovohesh?” Ebu Bekri
thotė: “Posi.” Thotė profeti alejhi selam:
“Allahu ju ndėshkon me kėto.” Transmetuan:
Ahmedi, Tirmidhiu, Ebu Jala, Taberiu.
Pėrgatiti: Erion
Sula
13.11.2005
|