Pa dyshim qė ekziston njė mangėsi dhe
zbrazėti gjatė kryerjes sė namazit dhe duhen plotėsuar
shkaqet qė sjellin pėruljen. E ndoshta, nė kėtė shpejtėsi do
t’i pėrmendim disa shkaqe qė ndihmojnė tė arrihet pėrulja nė
namaz me lejen e Allahut.
1. Besimi i vėrtetė dhe bindja e prerė rreth
vlerės sė madhe qė e ka pėrulja nė kėtė botė dhe nė tjetrėn.
Gjithashtu, ndjenja e qetėsisė, mirėqenies, rehatisė qė
ėshtė e pashembullt dhe shpirtbardhėsi qė tejkalon ēdo
pėrshkrim. Allahu thotė: “Ėshtė e sigurtė se kanė shpėtuar
besimtarėt. Ata tė cilėt janė tė pėrulur dhe tė kujdesshėm
gjatė faljes sė namazit.” (Muminun, 1-2)
Uthman bin Afani transmseton se Pejgamberi
(Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi tė!) ka thėnė: “Nuk
ka njė musliman qė e arrin njė namaz obligativ dhe ai
pėrsosė abdestin, pėruljen dhe rukun nė tė, e qė tė mos jetė
shpagim i mėkateve tė mėparshme ēdoherė, pėrderisa nuk bėn
mėkate tė mėdha.” (Muslimi)
Ndėrsa, ajetet dhe hadithet qė flasin pėr
vlerėn e pėruljes janė tė shumta.
2. Leximi i shpeshtė i Kuranit, dhikri,
kėkrimi i faljes dhe tė mos biseduarit shpesh pa u
pėrmenduar Allahu, siē ka ardhur nė hadith: “Mos flisni
shumė pa e pėrmendur Allahun, ngase biseda e tepert pa e
pėrmendur Allahun e ngurtėson zemrėn dhe njeriu mė i largėt
prej Allahut ėshtė ai qė ka zemėr tė ngurtė.” (Tirmidhiu)
Leximi i Kuranit dhe meditimi nė tė ėshtė
nga shkaqet kryesore qė e zbut zemrėn. Allahu thotė: “Allahu
e shpalli tė folurėn mė tė mirė, librin, tė ngjashėm nė
mrekulli, tė pėrsėritur herė pas herė (me kėshilla e
dispozita), qė prej (dėgjimit tė) tij rrėnqethen lėkurat dhe
zemrat e tyre…” (Zumer, 23) Ndėrsa leximi dhe dhikri janė
mburojė nga shejtani dhe cytjet e tij dhe janė qetėsim i
zemrės, i cili ju mungon shumicės sė njerėzve. Allahu thotė:
“Ata qė besuan me tė pėrmendur Allahun, zemrat e tyre
qetėsohen; pra ta dini se me tė pėrmendur Allahun zemrat
stabilizohen.” (Rrad, 28) Pėrmendja e shpeshtė e Allahut
ėshtė njė nga shkaqet e shpėtimit. Allahu thotė: “Por edhe
pėrmendeni shpeshherė Allahun, ashtu qė tė gjeni shpėtim.”
(Xhumua, 10)
Kėtu nuk dėshirojmė tė flasim gjerėsisht pėr
vlerėn e dhikrit por, vetėm dėshiruam tė tregojmė se dhikri
ėshtė prej shkaqeve qė sjellin pėruljen, e ai qė do tė dijė
pėr vlerėn e dhikrit le t’i kthehet librit tė Allahut dhe
lutjeve tė vėrtetuara nga fjalėt e Pejgamberit (Paqja dhe
bekimi i Allahut qofshin mbi tė!)
3. Kujdesi qė tė luftohet shejtani, duke u
bėrė i vendosur nė luftimin e tij, qysh para se tė ngrihet
pėr tė falur namazin, e edhe nėse i hyn atij nė fillim tė
namazit nuk i dorėzohet nė mesin apo fundin e tij, por duhet
qė ta luftoje shejtanin deri nė momentin e fundit tė namazit
tė tij. Shejtani mundohet t’ia kujtojė kėtė e atė, ashtu qė
mos tė jetė i vėmensdhėm nė namazin e tij. Uthmani
transmeton se Pejgamberi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin
mbi tė!) ka thėnė: “Ai shejtan quhet hanzeb, kur ta ndjesh
atė atėherė kėrko strehim tek Allahu prej tij dhe pėshty nė
tė majtėn tėnde tri herė.” (Muslimi) Transmetuesi i hadithit
thotė: “E kam vepruar kėtė dhe Allahu i lartėsuar e largoi
atė nga unė.”
D.m.th. duhet qė namazliu vazhdimisht ta
luftojė atė dhe tė mos pushojė e tė angazhohet maksimalisht.
Nėse nuk pėrulet nė kėtė namaz atėherė, le tė vendos tė jetė
i pėrulur nė namazin tjetėr. Nėse nė kėtė namaz ka mangėsi
nė pėrujen e tij, atėherė le ta plotėsojė nė atė qė pason.
Dhe mos tė mėrzitet nga kjo betejė e gjatė dhe le tė kėrkojė
nga Allahu i Lartėsuar ta ndihmojė nė kėtė.
4. Vetėllogaritja e vazhdueshme e nefsit dhe
qortimi i tij pėr gabimet nė besim, fjalė apo vepėr. Allahu
i Lartėsuar thotė: “O ju qė besuat, kini parasysh frikėn
ndaj Allahut dhe le tė shikojė njeriu se ēka ka bėrė pėr
nesėr, dhe kini frikė Allahun, e s'ka dyshim se Allahu ėshtė
qė e di nė detaje atė qė punoni!”
Udhėheqėsi i besimtarėve, Omer bin Hatabi
thoshte: “Llogariteni veten tuaj para se tė jeni llogaritur!
Peshoni veten tuaj para se tė peshoheni! Zbukurohuni pėr
paraqitjen mė tė madhe!”
5.
Gjithashtu, tė larguarit nga mėkatet, duke e
larguar shikimin nga ajo qė ndalohet tė shikuarit e saj, e
kėshtu edhe ruajtja e gjuhės, dėgjimit dhe tėrė gjymtyrėve,
si dhe angazhimin e tyre nė atė qė e veēon nga adhurimi dhe
t’i largosh nga harami nė leximin e librit tė Allahut,
sunetit tė Pejgamberit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin
mbi tė!), librave tė dobishėm dhe nė atė qė lejohet shikimi
i saj, meditimi nė
krijesat e Allahut tė Lartėsuar, tė
dėgjuarit e fjalėve tė mira dhe tė
dikskutuarit pėr atė qė ėshtė e mirė.
S’ka dyshim se mėkatet e ngujojnė robin dhe
e kufizojnė nga tė kryerit e ibadeteve, ashtu siē duhet. Ēdo
njeri e di se ēfarė mėkate i vepron dhe ai duhet tė
angazhohet ta pėrmirėsoj gjendjen e tij e pėrmirėsimi ėshtė
i lidhur me vetėllogaritjen, ashtu qė njeriu kur e llogarit
veten e tij hulumton nė atė se ēfarė do ta pėrmirėsoj.”
6. Meditimi dhe angazhimi pėr kuptimin e
asaj qė thuhet nė namaz dhe duke mos e larguar shikimin nga
sexhdeja, e qė me kėtė tė mundohet tė ndjejė rėndėsinė e
kėtij qėndrimi. Ibn Kajimi nė “Feuaid” thotė” “Robi qėndron
para Allahut dy herė, njė herė nė namaz dhe tjetrėn ditė qė
do ta takon Atė. Ai qė e ka kryer siē duhet qėndrimin e
parė, i dyti do tė jetė i lehtė pėr tė. Allahu thotė: “Dhe
falu pėr hirė tė Tij nė njė kohė tė natės, pastaj adhuroje
Atė edhe natėn mė gjatė. Vėrtet, ata (idhujtarėt) e duan
shumė kėtė jetė dhe e zėnė pėr asgjė ditėn e rėndė qė i
pret.”
Patjetėr kėtij qėndrimi duhet t’i jepet ajo
qė meriton prej nėnshtrimit, pėruljes, modestisė nė shenjė
madhėrimi ndaj Allahut tė Lartėsuar, duke patur parasysh, ky
namaz ėshtė namazi i fundit nė kėtė botė e nėse do tė
ndjente kėtė namzliu nė veten e tij, do ta falte namazin me
pėrulje.
Ebu Ejub Ensariu transmeton se erdhi njė
njeri te Pejgamberi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi
tė!) dhe i tha: “O Pejgamber i Allahut, mė kėshillo
shkurtimisht! Pejgamberi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin
mbi tė!) i tha: “Kur tė ngrihesh pėr t’u falur, falu sikur
tė jetė namazi yt i fundit dhe mos fol ndonjė fjalė qė
arsyetohesh pėr tė tė nesėrmen dhe bėhu indiferent nga
pasuria e njerėzve.” (Ahmedi)
Pėrktheu:
Driton Lekaj